ادكلن

ادكلن: مايعى آميخته از الكل و اسانسهاى معطّر.

از عناوين جديد است كه در باب طهارت سخن گفته‌اند.

استفاده از ادكلن، اعم از داخلى و خارجى در صورتى كه انسان نداند از مايعات مست كننده روان( --> مسكر)ساخته شده و يا با نجس ملاقات كرده، اشكال ندارد و پاك است.(1)

ادلاء

اِدلاء:اين عنوان در اصل به معناى انداختن دلو به چاه براى كشيدن آب است؛ ليكن مجازاً « ادلاء به شهادت » به معناى گواهى دادن شهود نزد قاضى(1)( --> شهادت)و «ادلاء به بيّنه» به معناى احضار بيّنه نزد قاضى(2)(--> بيّنه)و «ادلاء به ميّت» به معناى انتساب نَسَبى(--> نسب)به ميّت كه از اسباب ارث است،(3)به كار رفته است. در قرآن كريم(4)از «ادلاء به مال» نزد قاضيان نهى شده است كه مراد از آن دادن رشوه(--> رشوه)به قاضى است.(5)

ادلال

اِدلال: منّت نهادن.

ادلال در مقام عبادت بدين معنا است كه بنده بپندارد با عبادت كردن حقّى بر خدا پيدا مى‌كند و در مقابل آن، بايد مطالبات او را برآورد؛ بدين جهت از اجابت نشدن دعايش اظهار شگفتى مى‌كند. ادلال در عبادت بدتر و خطرناك‌تر از عُجب(--> عجب)است.(1)از اين موضوع در باب صلات بحث شده است.

ادلال از موانع قبولى نماز، بلكه هر عبادت است، ليكن به قول مشهور، موجب

• (1)التحفة السنية/ 54
• (1)توضيح المسائل مراجع 1/ 71 م 94 ؛ مجمع المسائل 1/ 47 .
• (1)فقه الإمام جعفر الصادق 5/ 142 و 168
• (2)6/ 140
• (3)المبسوط 7/ 174
• (4)
• (5)مصباح الفقاهة 1/ 263 ـ 264 .