«هروديس» پادشاه هوس‌باز فلسطين، عاشق «هيروديا» دختر برادر خود شد و زيبايى وى دل او را در گرو عشقى آتشين قرار داد، لذا تصميم به ازدواج با او گرفت!.

اين خبر به پيامبر بزرگ خدا، «يحيى» (ص) رسيد، او صريحا اعلام كرد كه اين ازدواج نامشروع است و مخالف دستورات تورات مى‌باشد و من به مبارزه با چنين كارى قيام خواهم كرد.

سر و صداى اين مسئله در تمام شهر پيچيد و به گوش آن دختر «هيروديا» رسيد، او كه يحيى را بزرگترين مانع راه خويش مى‌ديد تصميم گرفت در يك فرصت مناسب از وى انتقام گيرد و اين مانع را از سر راه هوسهاى خويش بردارد.

ارتباط خود را با عمويش بيشتر كرد و زيبايى خود را دامى براى او قرار داد و آن‌چنان در وى نفوذ كرد كه روزى «هيروديس» به او گفت: هر آرزويى دارى از من بخواه كه منظورت مسلما انجام خواهد يافت.

«هيروديا» گفت: من هيچ‌چيز جز سر يحيى را نمى‌خواهم! زيرا او نام من و تو را بر سر زبانها انداخته است تا آنجا كه همۀ مردم به عيبجويى ما نشسته‌اند، اگر مى‌خواهى دل من آرام و نيز خاطرم شاد شود بايد اين عمل را انجام دهى! «هيروديس» كه ديوانه‌وار به آن زن عشق مى‌ورزيد بدون توجه به عاقبت اين كار، تسليم شد و چيزى نگذشت كه سر يحيى را نزد آن زن بدكار حاضر ساختند، اما عواقب دردناك اين عمل، سرانجام دامان او را گرفت[1].

در احاديث اسلامى مى‌خوانيم كه سالار شهيدان، امام حسين عليه السّلام مى‌فرمود:

«از پستيهاى دنيا اين كه سر يحيى بن زكريا را به عنوان هديه براى زن بدكاره‌اى از زنان بنى اسرائيل بردند».

يعنى شرايط من و يحيى از اين نظر نيز مشابه است چرا كه يكى از هدفهاى قيام من مبارزه با اعمال ننگين طاغوت زمانم يزيد است. (ج 403/2-404، ج 20/13-21 و 29-30.)

[1]از بعضى از اناجيل و پاره‌اى از روايات چنين استفاده مى‌شود كه «هيروديس» با زن‌برادر خود كه در قانون تورات ممنوع بود ازدواج كرد، و يحيى سخت در اين كار او را ملامت كرد، سپس آن زن به‌وسيلۀ زيبايى دخترش، «هيروديس» را وادار به قتل يحيى كرد (انجيل متى، باب 14 - انجيل مرقس، باب 6 بند 17 به بعد).