در مورد دعاى زكّريا در سه جاى قرآن در دو سوره صبحت
به ميان آمده است يكى در سوره انبيا و ديگرى در سوره مريم. مىفرمايد اين يادى است
از رحمت پروردگار تو از بندهاش زكريا. وقتى پروردگارش را در پنهانى (خلوتگاه
عبادت) خواند، گفت پرودرگارا، استخوانم سست شده و شعلۀ پيرى تمام سرم را فرا
گرفته و من تا بحال، هرگز در دعاى تو از اجابت محروم نبودهام.
(وَ إِنِّي خِفْتُ اَلْمَوالِيَ مِنْ وَرائِي وَ كانَتِ
اِمْرَأَتِي عاقِراً فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا يَرِثُنِي وَ يَرِثُ مِنْ
آلِ يَعْقُوبَ وَ اِجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا؛[2]و من از وارثانم (بستگانم) بعد از
خودم بيمناكم (كه حق پاسدارى از آئين تو را نگاه ندارند) و همسرم نازا است، توبه
قدرتت، جانشينى به من ببخش. كه وارث من و آل يعقوب باشد و پرودگارا او را پسنديده
گردان.)
تفسير روان جاويد: (از امام زمان عليه السلام در كتب
معتبره نقل شده حضرت زكّريا از خداوند خواست كه اسماء خمسه طيبه را به او تعليم
فرمايد و خداوند خواسته