نمى‌شتابند و فهميد پدرى پير و سالخورده دارند و كسى نيست آنها را يارى كند براى رضاى خدا اقدام به كشيدن آب مى‌كند و گوسفندان را سيراب مى‌نمايد و بعد از اين عمل صالح و خالص كه انگيزه‌اى جز جلب رضايت خدا نداشت، دست به دعا برداشت كه خدايا نيازمند احسان و خيرتوام، دعايش مستجاب شد و غذاو لباس و همسرى پاكدامن نصيب او شد و از همه مهمتر اينكه مدت ده سال مكتب انسان ساز شعيب را درك نمود و آماده پيامبرى و رهبرى مردم گرديد. قرآن مى‌فرمايد: (وَ يَسْتَجِيبُ اَلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّالِحاتِ‌؛[1]خداوند دعاى كسانى را به اجابت مى‌رساند كه باايمان باشند و اعمال صالح داشته باشند.) موسى كه مظهر غيرت خدا بود چه زمانى كه در مصر بود و چه وقتى كه به مدين آمد، هر جا صحنه ظلم و ستمى را مى‌ديد ناراحت مى‌شد وبه يارى مظلوم مى‌شتافت و اين عمل صالح زمينه‌اى بود براى توجه و عنايت پروردگار و سعادتمندى موسى عليه السلام.

هميشه به ياد خدا

ج - اين نكته در زندگى موسى قابل توجه است كه هميشه به ياد خدا و متوجه درگاه او بود و حل هر مشكلى رااز او مى‌خواست.

هنگامى كه مرد قبطى را كشت اگر چه نا خواسته بود، فوراً از خدا تقاضاى عفو و مغفرت كرد و به هنگامى كه از مصر بيرون آمد با حسن ظن كامل رهائى از ستمگران را خواست و هنگامى كه متوجه مدين گرديد بدون هيچ گونه امكانات حتى بلد بودن راه، گفت اميدوارم پروردگارم مرا به راه راست راهنمائى كند كه مسير را گم نكنم و موقعى كه گوسفندان شعيب را سيراب كرد عرض كرد خدايا هر خيرى بر من نازل كنى من نيازمند آنم.

د - تصور نشود كه موسى فقط در سختيها بفكر پروردگار بود بلكه در قصر

[1]- سوره سجده/ 26