را به صحرا بردند بيان كند و او معذرت خواست و يعقوب عليه السلام تقاضاى نقل قسمتى از آن را نمود، يوسف عليه السلام عرض كرد مرا نزديك چاه بردند و گفتند پيراهنت را از تن بيرون كن، من گفتم از خدا بترسيد و مرا برهنه نكنيد ناگاه كارد به روى من كشيدند و گفتند اگر پيراهن را بيرون نكنى تو را مى‌كشيم، ناچار من پيراهن را كندم و آنها مرا برهنه به چاه انداختند. چون كلام به اينجا رسيد يعقوب صيحه‌اى زد و بيهوش شد و چون به هوش آمد فرمود: قصّه را تمام كن، يوسف عرض كرد تو را به خداى ابراهيم و اسحاق قسم مى‌دهم كه مرا معاف بدارى و يعقوب عليه السلام اجابت فرمود.

در مجمع البيان روايت نموده كه يوسف عليه السلام به پدرش عرض كرد از رفتار برادران با من، مپرس و از رفتار خدا با من بپرس و پس از طىّ مذاكرات روى نياز به درگاه قادر بى‌نياز و كارساز كرد و به دعاى زير پرداخت.

شكر و تقاضاى يوسف عليه السلام

(رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ اَلْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ اَلْأَحادِيثِ فاطِرَ اَلسَّماواتِ وَ اَلْأَرْضِ أَنْتَ وَلِيِّي فِي اَلدُّنْيا وَ اَلْآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِي بِالصّالِحِينَ‌؛[1]پروردگارا! بخشى (عظيم) از حكومت به من بخشيدى و مرا از علم تعبير خوابها آگاه ساختى اى آفرينندۀ آسمانها و زمين! تو ولىّ و سرپرست من در دنيا و آخرت هستى، مرا مسلمان بميران، و به صالحان محلق فرما.)

نكات آموزنده و تربيتى دعاى يوسف عليه السلام

1 - در آيات نود و نه و صد، حضرت يوسف الطاف خداوند را نسبت به خود بيان مى‌كند و به يكى از آداب دعا كه ذكر نعمتهاى خدا است، مى‌پردازد و مى‌فرمايد پدرم! اين تعبير خواب من است كه قبلاً ديدم يازده ستاره و ماه و خورشيد در برابرم سجده مى‌كنند و خداوند به من احسان و نيكى كرد كه مرا از

[1]- يوسف / 101.