و نوشیدنی‌ها را به او بدهید و تا هنگام مرگ من با او مدارا کنید و از آنچه می‌خورید به او بخورانید و از آنچه می‌نوشید به او بنوشانید تا نزد شما گرامی ‌شود![1]

12. مردم بنده احسانند

مردى خدمت امیرمؤمنان على7 آمد و درخواست کمک کرد. حضرت به قنبر فرمود: با دو لباس ارزشمند او را بپوشان. مرد فقير پس از آن، با چند بيت شعر از امیرمؤمنان7 تشكر نمود. حضرت فرمود: صد دينار دیگر نيز به او بدهيد!

بعضى گفتند: يا امیرمؤمنان او را ثروتمند كردی! حضرت فرمود: من از پيغمبر خداﷺ شنيدم كه فرمود: مردم را در جايگاه خود قرار دهيد و به شخصيتشان احترام بگذاريد. آنگاه فرمود: براستى تعجّب است از مردم، که بردگان را با پول می‌خرند ولى آزادگان را با نيكى کردن به آنان نمی‌خرند. [2]

نکته: در ضرب المثل فارسی هم گفته میشود: مردم بنده احسانند. یعنی اگر کسی به آنان احسان کند مثل آن است که آنان را به نحوی بنده خود و مدیون خود نموده است.

13. بخشش و احسان بعد از خطا

یکی از غلامان امام حسن مجتبى7خلافی را مرتکب شد. غلام «که با معارف قرآن آشنا بود» برای خلاصی از تنبیه، این آیه را خواند: (وَالْكاظِمِينَ الْغَيْظَ) امام حسن فرمود: خشم خودم را فرو بردم. غلام گفت: مولایم! (وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ) حضرت فرمود: از گناه تو هم درگذشتم. غلام در آخر گفت: (وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ) یعنی خداوند محسنین را دوست می‌دارد، حضرت فرمود: تو را در راه خدا آزاد کردم و دو

[1] [137].بحار الأنوار، ط دار الاحیاء التراث، مجلسي، محمد باقر، ج42، ص289.

[2]. بحار الأنوار، ط دار الاحیاء التراث، مجلسي، محمد باقر، ج33، ص399.