اسم الکتاب : جلوههای دلنواز ماه المؤلف : ابن حسینی، سعید الجزء : 1 صفحة : 89
شهامتهاى بزرگى از خود
نشان داد در جنگ خيبر پس
از پيروزى، پشت خيمه پيامبر به صورت خود جوش، نگهبانى میداد.
وقتى صبح شد
پيامبر فرمود: بيرون خيمه چه كسى است؟ ابوايّوب انصارى عرض كرد: منم. دوباره
پيامبر فرمود: خدا تو را رحمت كند. ابوايّوب پیوسته دور و اطراف رسول اللّه
میگشت و در
راه احسان و نيكى به آن حضرت از مال و جان خود مضایقهای ننمود.[1]
8. احسان عمار یاسر به رسول
اللهﷺ : رجوع شود
به موضوع: احترام به دیگران، داستان شماره 2 با عنوان: احترام اصحاب به پیامبر
اکرم صفحه: 30
9. احسان به کسی که
محرومت کرده، نشانه بزرگواری
امیرمؤمنان
على7 فرمود: (إن مِن مَكارمِ
الأخلاق تَصِلُ مَنْ قَطَعَكَ وَ تُعْطِی مَنْ حَرَمَكَ وَ تَعْفُو عَمَّنْ
ظَلَمَكَ).[2] از
مكارم اخلاق دوستى با كسی است كه با تو قطع رابطه کرده و عطا نمودن به كسى
است كه تو را محروم ساخته و عفو از كسى است كه به تو ستم كرده است.
غريزه حيوانى و
حس انتقام و تلافىجويى انسان
را وادار میکند که
كسى كه او را ترك گفته، او هم تلافی کند و با بیاعتنايى، او را
ترك كند، كسى كه او را محروم نموده، اگر فرصت به دست آورد، او را هم محروم کند. كسى
كه به او ستم كرده، در مقام تلافی برآمده و از او انتقام بگيرد. لکن آن كس
كه میخواهد به
مكارم اخلاق متّصف گردد، بايد تمايلات حیوانی را کنار بزند و بزرگوارى
کند.
در مقام جبران و
تلافی کردن بدی دیگران و مقابله به مثل نباشد که مثلاً اگر
کسی