احترام آن دو عالم، به خاطر علم درونی آنان بوده که در نزد خداوند محترم بوده است. (يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ).[1] به قول شاعر:

ما درون را بنگریم و حال را نی برون را بنگریم و قال را [2]

[1]. سوره مجادله آیه 11.

[2]. هزار و یک حکایت اخلاقی، ج ا ص713.