35. احترامی که سبب هدایت شد

ابوالحسین از سادات فاطمی ‌بود و نسبتش با چند واسطه به امام صادق7 می‌رسید روزی برای درخواست کمک به خانه احمد بن اسحاق وکیل امام هادی7 در قم رفت ولی وکیل امام هادی، چون می‌دانست ابوالحسین شراب می‌نوشد، او را به خانه‌اش راه نداد و از خود راند.

مدّتی بعد، احمد بن اسحاق برای زیارت امام هادی به سامرا رفت، اما امام او را راه نداد احمد پیغام فرستاد و عرض کرد: اجازه دهید که خدمت شما برسم و بدانم که خطای من چیست؟ پس از خواهش بسیار، حضرت به او اجازه داد. وقتی که احمد از تقصیر خود پرسید؟ حضرت فرمود: پسر عموی من پیش تو آمد ولی تو او را از خود راندی.

احمد بن اسحاق عرض کرد: او را از خود راندم زیرا شراب می‌خورد. حضرت فرمود: باید به رعایت نسبش با رسول اللّه، او را احترام می‌کردی شاید پشیمان ‌می‌شد و توبه می‌کرد.

احمد بن اسحاق پس از مدّتی به قم مراجعت کرد در مجلسی تا ابوالحسین را دید تمام قد جلویش بلند شد و او را بالای مجلس نشاند و به او احترام زیادی کرد. بعد از مجلس ابوالحسین از او پرسید: چطور شد که قبلاً من را به خانه‌ات راه نمی‌دادی ولی حالا که از سامرا برگشته‌ای، این طور به من احترام می‌گذاری.

احمد بن اسحاق گفت: این کار دستور امام هادی است سپس حکایتش را برای وی نقل کرد وقتی که حرفش تمام شد، ابوالحسین

گفت: خاک بر سرم که خود را به این گناه آلوده کرده‌ام در همان مجلس توبه کرد و دیگر لب به شراب نزد. بدین ترتیب با عنایتی که امام به او فرمود هدایت گردید. [1]

[1].[91] زندگی صدیقه کبری، فاطمه زهراh آیت الله دستغیب ص 88.