32. نتیجه سفارش رسول اللّهﷺ نسبت به اهلبیتb

يزيد بعد از پشیمانی از کار خود در جنگ با امام حسین، تصميم گرفت از سخت‌گيرى دست بردارد لذا موافقت كرد امام سجّاد7 و اسرای کربلا، هفت روز در دار‌الحجاره شام، مجلس عزادارى برگزار کنند. احساسات مردم به قدرى تحريك شد كه نزديك بود به كاخ يزيد هجوم آورده و او را بكشند. مروان كه در شام بود احساس خطر كرد و به يزيد گفت: صلاح نيست حضرت سجّاد7 در شام بماند هر چه زودتر او را همراه اسراء، به مدينه بازگردانید. يزيد پس از هفت روز عزادارى آنها را به سوى مدينه روانه کرد. [1]

بعد از ورود اهل بيتb و امام سجّاد به مدینه همه مردم مدينه به استقبال آن‌ها شتافتند فرياد گريه بيابان را پر كرده بود امام سجّاد به ايراد خطبه پرداخت و بعد از حمد و ثنای الهی فرمود: سوگند به خدا اگر پيامبرﷺ به جاى آن سفارش‌هاى موکّد در مورد احترام و محبّت به ما اهل‌بیتb امر به كشتن ما می‌فرمود، دشمنان ما بيش از این نمی‌توانستند بر ما ستم روا دارند. ما همه اين مصائب و حوادث را به حساب خدا می‌گذاريم. [2]

33. عملی با ارزشتر از خون بهای تمام مردم

مردى به همراه قاتل پدرش، حضور امام سجّاد 7 رسید. متّهم در محضر امام به قتل خود اعتراف کرد و با اقرار صريح او، قانون قصاص تحقّق يافت. اما از مشاهده وضعِ قاتل و اعترافش براى امام روشن شد كه او آدم جنايت‌كارى نيست و اتفاقی مرتکب قتل شده است. لذا از فرزند مقتول كه ولىّ خون بود، خواست كه او را ببخشد تا مشمول اجر الهی شود، اما جوان به اين عفو راضى نشد.

[1].[87] مقتل الحسين مقوم، ص 455.

[2] .[88]لهوف، سيد بن طاووس، ص 268.