حدودى احکام ظاهری اسلام‌ را رعايت كنند، می‌دانستند که اگر اسلام نباشد آن‌ها هم نخواهند بود می‌دانستند صدها ميليون جمعيت از نژادهاى مختلف در آسيا و آفريقا و اروپا كه در زير حكومت واحد در آمده بودند و از حكومت شام يا بغداد پيروى می‌كردند فقط به دليل اين كه حاکم مسلمان و معتقد به قرآن است تبعیت می‌کردند و الّا اوّلين روزى كه احساس می‌كردند كه خليفه خود بر ضد اسلام است، اعلام استقلال در حکومت‌داری در بلاد خود می‌كردند.

ولى يزيد اين شعور را هم نداشت. آدم حرمت شکنی بود، خوشش می‌آمد به مردم و اسلام بی‌اعتنايى كند حدود اسلامی ‌را بشكند! علنی در مجلس رسمی‌ شراب می‌خورد با این که هرگز تاريخ نشان نمی‌دهد كه معاويه در يك مجلس علنى شراب خورده باشد يا در حالت مستی وارد مجلس شده باشد. یزید بعد از شرابخواری شروع می‌كرد به ياوه‌سرايى.

تمام مورخين معتبر نوشته‌اند: كه اين مرد، ميمون باز بود ميمونى داشت به نام اباقيس. چون مادرش زن باديه نشين بود و خود هم در باديه بزرگ شده بود به سگ و ميمون انس و علاقه بخصوصى داشت. ميمون را لباس‌هاى حرير و زيبا می‌پوشانيد و در پهلو دست خود بالاتر از رجال كشورى و لشكرى می‌نشاند! اين است كه امام حسين7 فرمود: (وَ عَلَى الْاسْلامِ السَّلامُ اذْ قَدْ بُلِيَتِ الْامَّةُ بِراعٍ مِثْلِ يَزيدَ) با بیعت کردن با چنین فردی و قبول حاکمیّت او بايد فاتحه اسلام را يكجا خواند.

اصلاً وجود يزيد، تبليغ بر ضدّ ‌اسلام بود. براى چنين شخصى از امام حسين بيعت می‌خواستند امام از بيعت امتناع ورزید و فرمود: من به هيچ وجه بيعت نمی‌كنم آن‌ها هم چون بيعت نكردن را خطرى براى حكومت خود و به منزله عدم مشروعیت حکومت خود می‌دانستند از اين رو می‌گفتند: بايد بيعت كنيد. ولی امام