برای تقويت و نرم كردن پوست بدن یا سر استفاده شود، و به طور کلی هر آنچه برای بدن مفيد است، استفاده از آن اسراف محسوب نمی‌شود. اسراف آن است كه مال «بی‌جهت» تلف شود و يا به بدن ضرر برساند. [1]

7. آموزش فرزندان به دوری از اسراف

مرحوم امام‌خمینی vدربارۀ اسراف حساسیّت خاصی داشتند. من خود دیده بودم که ‌‌ایشان‌‌ لیوانی ‌‌داشتند‌‌ ‌‌هر موقع از آن آب می‌خوردند، کاغذی روی آن ‌گذاشته و ‌‌ ‌‌بقیّه آب را‌‌ ‌‌دور نمی‌ریختند تا از همان آب مجدد استفاده‌کنند. ‌

‌‌یادم هست که یکبار با یاسر فرزند حاج احمد آقا،‌‌ داخل خانه ایشان بودیم که دیدم یاسر این طرف منزل لامپی را روشن کرد وقتی از ‌آن قسمت عبور کردیم، دوباره آن ‌‌طرف منزل، لامپ را خاموش کرد و لامپ طرف دیگر را‌‌ ‌‌روشن کرد. گفتم چرا‌‌ ‌‌این لامپ را خاموش کردی. او گفت: اگر این لامپ ‌‌روشن باشد و امام‌‌ ‌‌متوجه شوند که بی‌جهت روشن مانده ،‌‌ناراحت شده و اعتراض می‌کنند. این موضوع نشان می‌دهد که ‌‌رفتارهای ‌‌امام و رعایت ایشان در امور زندگی به گونه‌ای بود که روی بچه‌ها‌‌ ‌‌هم ‌‌اثر گذاشته بود. [2]

8. دقت در مصرف آب هنگام وضو

شبی که قرار بود فردایش امام خمینی عمل جراحی شود چون سُرُم به دست‌شان بود نمی‌توانستند حرکت کنند. لذا یک پارچ آب آوردیم و یک طشتی که هنگام وضو جایی خیس نشود. ولی امام قوری خواستند چون پارچ‌ بزرگ بود و وقتی آب روی دست‌شان می‌ریختند، مقداری بیش از نیاز می‌ریخت امام با قوری وضو ‌

[1].[589] من لا يحضره الفقيه، ترجمه، ج‌1، ص: 102‌.

[2].[590] خاطرات خادمان و پاسداران امام خمینی ص 191.