چنین فردی اگر برای دریافت حقّ خود دعا کند. به او نیز خطاب می‌شود: آیا به تو دستور ندادم که هنگام قرض دادن شاهد بگیری. اشاره به آیه 282 سوره بقره که فرمود: (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ... ) [1]

امام صادق7 در جای دیگر فرمود: شخص اسراف‌کار دارای سه نشانه است:

1. آنچه را در شأنش نیست می‌خرید.

2. آنچه در شأنش نیست می پوشد.

3. آنچه در شأنش نیست می خورد. «با این که قدرت خرید آن را ندارد و در مضیقه است به جهت چشم و هم چشمی و رقابت با دیگران و یا به جهات دیگر، خرج او بیش از شأن او است. این خود نشانه اسراف و زیاده‌روی در خرج کردن است. (لِلمُسرِفِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: یَشتَری ما لَیسَ لَهُ وَ یَلبِسُ ما لَیسَ لَهُ و یَاکُلُ ما لَیسَ لَهُ)[2]

5. چرا إسراف؟

عده‌ای از خدمتكاران امام رضا7 ميوه می‌خوردند و هنوز بقيه ميوه تمام نشده، آن را دور می‌‌انداختند. حضرت وقتی اين امر را مشاهده نمود، به آنان فرمود: سبحان الله! اگر شما احتياج نداريد، افرادی هستند كه نياز دارند. لا اقل میوه را بجای دور انداختن، به نيازمندان بدهید. [3]

6. استفاده به جا و به مورد اسراف نیست

امام رضا7 فرمود: اشكالی ندارد كه از آرد جو، گندم و يا سبوس آن‌ها در حمّام

[1].[586] بحار الأنوار، مجلسی، محمد باقر، ط دار الاحیاء التراث، ج 93، ص 360.

[2] خصال صدوق، ج‌1، ص‌47، حدیث ‌ ‌257.

[3].[588] فروع کافی، ج 6، 297.