1. چرا همه را انفاق كرد؟

پيغمبر اکرمﷺ برای مسلمانی که تازه فوت كرده بود، نماز خواند بعد از نماز، از اطرافیان او پرسيد: میت چند تا بچّه دارد و چه چيزى براى آنها به ارث گذاشته است؟ اطرافیان جواب دادند: يا رسول اللّه تعدادی بچه دارد ولی همه ثروت خود را قبل از فوت در راه خدا انفاق کرده است. حضرت فرمود: اگر اين را قبلاً به من گفته بوديد من بر اين آدم هرگز نماز نمی‌خواندم، زيرا با این کار بچه‌هاى گرسنه و «بی‌چيز» خود را در اجتماع رها كرده است.[1]

2. ارث زن از مرد

مردى دو زن داشت يكى از انصار و ديگرى از بنى‌هاشم. زن انصاريش را طلاق داد و پس از چندى درگذشت. زن انصارى نزد عثمان گواه آورد كه هنگام مردن شوهر در عده طلاق بوده و از او ارث مى‌برد، عثمان حكمش را ندانست و آنان را به نزد امیرمؤمنان7 برد، آن حضرت در پاسخ فرمود: اگر زن انصارى سوگند ياد ‌كند كه قبل از وفات شوهر سه طلاقه نشده از او ارث مى‌برد و گرنه ارث نمى‌برد. عثمان به زن ‌هاشمى‌گفت: اين قضاوت پسر عمویت على بود آيا آن را قبول دارى؟ زن هاشمی قبول کردو زن انصارى گفت: آرى، ولى با این حال از قسم خوردن امتناع ورزيد و از ارث صرف نظر كرد.[2]

3. راه تشخيص

در زمان خلافت امیرمؤمنان علی7 كودكى كه داراى دو سر و دو سينه و يك كمر بود به دنيا آمد، ميراثش را از آن حضرت جويا شدند. امام فرمود: هنگامى‌كه

[1].[424] سيره نبوى، شهید مطهری، مرتضی، ص 139.

[2].[425] برگرفته کتاب قضاوتهاى اميرالمؤمنين على، نویسنده: آيه الله محمد تقى تسترى.