اسم الکتاب : جلوههای دلنواز ماه المؤلف : ابن حسینی، سعید الجزء : 1 صفحة : 168
عبادات
خود میکوشم، صدقهها و بخششهای
خود را از مردم پنهان میدارم، دیشب صد رکعت نماز
خواندم و امروز روزه هستم، صد درهم صدقه دادهام، امشب
و فردا نیز همین طاعات را به جای میآورم و
هر چه دارم در راه خدا صدقه میدهم و به هیچ کس نمیگویم
تا تنها میان من و خدا بماند. [1]
14. قربانی کردن به
این بزرگی را نگویم!
شخصی در روز عید، شتری را قربانی
کرد و در هر مجلسی که میرسید، میگفت: من
شتری را در راه خدا قربانی کردهام. به
او گفتند: چه معنی دارد که هر جا میرسی،
قربانی کردن شتر را به اطلاع همگان میرسانی؟
قربانی کردن در راه خدا که این همه گفتن ندارد! آن شخص گفت: سبحان
الله! خدای تعالی یک گوسفند فدای اسماعیل کرد و در
چند جای قرآن آن را ذکر نمود، آن وقت من شتری به این
بزرگی قربانی کردم، هیچ جا نگویم؟ [2]
نقل شده که مردی نماز خود را بسیار طول داد،
کسانی که نظارهگر این جریان بودند او را مدح
و تعریف کردند، وقتی از نماز خود فارغ شد گفت: خبر ندارید من
روزه هم هستم. [3]
·
قال الصادق7: (قَالَ
النَّبِيُّﷺ إِنَّ الْمَلَكَ
لَيَصْعَدُ بِعَمَلِ الْعَبْدِ مُبْتَهِجاً بِهِ فَإِذَا صَعِدَ بِحَسَنَاتِهِ
يَقُولُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ اجْعَلُوهَا فِی سِجِّينٍ إِنَّهُ لَيْسَ
إِيَّای أَرَادَ بِهِ).[4]
فرشتهای عمل بندهاى را با خوشحالى
به آسمان مىبرد. ناگهان از طرف