1. عبادات و دعایش خالصانه باشد.

2. آنچه را به چشم می‌بیند و به گوش می‌شنود او را از توجه قلبی به خدا و یاد خدا باز ندارد.

3. آنچه را خداوند به دیگران عطا نموده موجب اندوه او نشود.

12. تجلیل خداوند از اطعامی خالصانه

چون امام حسن و امام حسين C مریض شده بودند. پيامبر اکرمﷺ همراه جمعى از ياران به عيادت آن دو بزرگوار آمدند. پیامبر به امیرمؤمنان على7 فرمود: یا ابا الحسن! خوب بود نذرى براى شفاى فرزندان خود مى‌كردى، طبق سفارش رسول الله، امام على، حضرت فاطمه و فضه خادم آن حضرت، نذر كردند كه اگر آنها شفا يابند، سه روز، روزه بگيرند.

طبق بعضى از نقل‌ها امام حسن و امام حسين هم نذر روزه کردند. چيزى نگذشت كه هر دو شفا يافتند، در حالى كه از نظر مواد غذايى هم دست خالى بودند. على7 سه مَن جو قرض کرد و به خانه آورد.

فاطمهh يك سوّم آن را آرد كرد و نان پخت، آن روز هنگام افطار مسکینی به در خانه آمد و گفت: (السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ مُحمّد) سلام بر شما اى خاندان محمّد! مسلمان مستمندى هستم، غذايى به من بدهيد خداوند به شما از غذاهاى بهشتى مرحمت كند. آنها همگى ایثار کرده مسكين را بر خود مقدم داشتند و حاضر شدند سهم افطار خود را به او بدهند و آن شب را با آب افطار کنند.

روز دوّم را همچنان روزه گرفتند و موقع افطار وقتى كه غذا را آماده كرده بودند، ناگهان يتيمی ‌به در خانه آمد، آن روز نيز ايثار كردند و غذاى خود را به او دادند دوباره با آب افطار كردند، روز سوّم را نيز روزه گرفتند در سوّمين روز اسيرى به هنگام غروب