این بین خود رسول اللّهﷺ با امیرمؤمنان علی7 پیمان برادری بستند.

اتحاد و همبستگی بین مسلمانان در جامعه اسلامی پیوسته یکی از رموز پیشرفت و موفّقیت مسلمانان بوده ‌است خصوصاً در زمانی‌که جامعه اسلامی ‌از داخل و خارج در معرض تهدید و هجمه دشمنان قسم خورده‌ای باشد که چشمِ دیدن پیشرفت‌ها و موفّقیت‌های مسلمانان را ندارند. در چنین وضعیّتی لازم است اقوام مختلف مسلمان، کمر همّت بسته و اسباب اتحاد داخلی و خارجی را فراهم سازند و از آنچه «نوشتار یا گفتار و یا عملکرد» موجب پراکندگی و اختلاف بین امّت اسلامی‌ است، پرهیز نمایند تا دشمنان نتوانند از این اختلاف در جهت منافع خود و ضرر رساندن به مسلمانان، سوء استفاده کنند.

بنابراین، حفظ اتحاد و همبستگی مسلمانان خصوصاً در موقعیّتی که بیگانگان بناء دشمنی و ضرر رساندن به مسلمانان را دارند، امری لازم و ضروری است و رعایت نکردن آن پیامدهای منفی متعدّدی دارد. پیامبر اکرم ﷺ فرمود: از اختلاف با یکدیگر دوری گزینید چرا که همین اختلاف، موجب هلاکت و نابودی گذشتگان شما گردید. [1] مرحوم امام خمینی ‌ در جهت اتحاد بین امت اسلامی و تحقّق این مهم، تلاش فراوانی نمود و فاصله زمانی بین ۱۲ربیع ‌الاوّل را که بنا بر روایات اهل‌سنت سال‌روز ولادت پیامبر اکرم ﷺ است، تا ۱۷ ربیع الاوّل که بنا بر روایات شیعه سال‌روز ولادت آن حضرت است، به عنوان هفته وحدت نام‌گذاری نمود.

نکته: اتحاد بین مذاهب اسلامی به معنای حسن تعامل، حسن معاشرت، رعایت حقوق دیگر مسلمانان و رفع خصومت با آنان و در نهایت همبستگی با آنان در مقابل کفّار حربی و هجمه و حمله آنان است. این بدان معنی نیست که فرد مسلمان از حقائق و عقائد صحیح خود، دست بردارد ضمن این که منعی نیست که با دیگر افراد، در مسایل اختلافی به طور منطقی و در فضای آرام، بحث و گفتگو و مناظره نماید.

[1] [6] .کنز العمال، علاءالدین علی بن حسام، حدیث 894 ،«لا تختلفوا، فإن من کان قبلکم اختلفوا فهلکوا.»