سوم) رشید رضا در بین معجزات حضرت محمد 6 تنها به معجزه قرآن کریم اکتفا و آن را به معجزه عقلی توصیف کرد. گویا با این کار خواست حیات پیامبر 6 را از شائبه دیگر معجزات که مخالف علم و سنت‌های هستی است، نجات دهد. در همین راستا با تضعیف روایات و راویان آن‌ها به ابطال روایات صحیح درباره معجزات پرداخت.[1] درحالی‌که نیازی به رد حدیث صحیح، تأویل باطل آیات قرآن و انکار معجزات پیامبر 6 نیست. معجزات پیامبر 6 از جهت ثبوت اعجاز و وقوعش باهم در یک رتبه هستند.[2]

چهارم) هدف رشید رضا از رد معجزات پیامبر اکرم 6 و اکتفا به قرآن را می‌توان تحصیل رضایت مستشرقین در زمینه معجزات و یا ترجیح در همسو شدن فکری با آن‌ها در بحث عقلی بودن انکار معجزات و خوارق دانست. ایشان معجزات را به دلیل مخالفت با سنت‌های رایج، مخالفت با علم و عقل و نه به دلیل مستند نبودن به روایات صحیح انکار می‌کنند.[3]

پنجم) برخى از مستشرقان و كشيشان مسيحى به استناد آياتى مانند «إِنَّمَا الْآياتُ عِنْدَ اللَّهِ و إِنَّما أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ‌»[4] كه قرآن به «اقتراحات» مشركان در مطالبه معجزه جواب منفى داده

[1] - فهد رومی، منهج المدرسة العقلیة الحدیثة فی التفسیر، ص ۵۶۹ .

[2] -همان، ص ۵۷۰ رومی معتقد است معجزات، خارق احکام عقلی نیستند و با احکام عقلی منافاتی ندارند؛ زیرا معجزه امری خارق عادت است و بین این دو رابطه عموم و خصوص برقرار است. خارق احکام عقلی، عام‌تر از خارق عادت است. هر خارق احکام عقل، خارق حکم عادت است اما هر خارق حکم عادت، خارق حکم عقل نیست. معجزات انبیا (ع) خارق احکام عادی بودند و عقل به عنوان امر غیر عادی آن را می‌پذیرد و به دنبال سبب این امور است که معجزه نبی یا سحر ساحر و یا شعبده است.

[3] - مصطفی صبری، موقف العقل و العلم و العالم من رب العالمین و عباده المرسلین، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج ۴، ص ۱۱۱.

[4] - عنکبوت ۵۰«آيات و معجزات نزد خداست، من تنها بيم‌دهنده‌اى آشكارم.