دوم) تکلم حضرت عیسی (ع)

یکی از موارد تکریم حضرت مسیح (ع)، تکلم معجزه‌آسای آن حضرت در گهواره است. قرآن کریم در موارد متعددی[1] به این امر اشاره می‌کند: «وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ و كَهْلًا و مِنَ الصَّالِحِينَ».[2]

به باور عبده سخن گفتن در گهواره بر کسی صدق می‌کند که در سن سخن گفتن باشد. معجزه بودن آن در قابل فهم بودن کلام برای مخاطبین است. در حالی که به طور معمول سخن اطفال در گهواره این چنین نیست و مفعول بودن «ناس» برای «تکلم» فایده را می‌رساند.[3]

نکته‌ها:

الف) عبده نوع سخن حضرت عیسی (ع) را اعجاز می‌داند و این با نظر برخی اندیشمندان مطابقت دارد. در مورد سخن گفتن حضرت عیسی (ع) دو نظر بیان شده است.

۱- از آیات استفاده می‌شود حضرت مریم دور از چشم مردم و بعد از وضع حمل مدتی با آرامش با فرزند خود زندگی می‌کرد.[4] اگر این مدت دو یا سه ساله در نظر گرفته شود، سخن گفتن کودک در این زمان چیز عجیبی نیست. شگفتی آنها از این بود که حضرت مریم باید

[1] - مائده۱۱۰، مریم ۲۹.

[2] - آل عمران ۴۶. و با مردم درگهواره [به صورت کاری خارق العاده] و در میان سالی [با زبان و حی] سخن می‌گوید و از شایستگان است.

[3] - محمد رشید رضا، المنار، ج ۳، ص ۳۰۷.

[4] - مومنون ۵۰.