را از احوال نفسانى مى‌پذيرد، چه مانعى دارد كه براى بعضى از نفوس خصوصيّتى باشد كه توان تصرّف در عناصر اين جهان را داشته باشد. به طورى كه نسبت آن شخص به عناصر مانند نسبت نفس ما به بدنمان باشد، و در اين صورت در آماده ساختن عناصر جهان اثر بگذارد تا بر آن عناصر صور امور غريبه‌اى كه از توان افراد ديگر خارج است ببخشد. و هر گاه به اين قوّه نفسانى رياضت ضميمه شود و صورت غضب و شهوت شكسته شده و در دست قوه عاقله اسير شود، شك نيست كه بر انجام امور خارق العاده تواناتر خواهد شد. توانايى بر انجام كارهاى خارق العاده يا بر حسب طبيعت اصلى و اوّلى است و يا بر حسب طبيعت ثانوى و يا از جهت كوشش و تلاش در رياضت و تصفيه نفس است.

آن كه بر حسب طبيعت اوّلى باشد مانند معجزات انبيا و كرامتهاى اوليا، و اگر رياضت و كوشش ضميمه اين طبيعت اوّليّه شود به آخرين درجه كمال خواهد رسيد. گاهى بر كسى كه داراى توانايى بر عناصر جهان است هواى نفس غلبه كرده و آن را در جهت شرّ و در امور خبيثه به كار مى‌گيرند. و نفس خود را مانند ساحر در آن جهت رياضت مى‌دهد. زشتى كار اين گونه اشخاص، آنها را از رسيدن به درجه كمال باز مى‌دارد.

اوّلين شرط توانايى تأثير در عناصر جهان در نبوّت اين است كه از جانب خداوند مأمور به اصلاح مردم باشد. و از شرايط كرامت اوليا امور زير است:

1- در بيشتر علومشان بى‌نياز از معلم بشرى باشند، بلكه بيشتر دانش آنها به وسيله حدس مقدس و پيوند محكم آنان به ذات خداوند حاصل شود.

2- امور خارق عادت مانند ماه گرفتگى، تحريكات و سكينات (نظير زلزله و باران آمدن و قطع آن) در فرمان آنهاست و با اراده آنها صورت مى‌پذيرد.

3- توان خبر دادن از امور غيبى يا جزئيّاتى را كه در گذشته اتفاق افتاده و يا در آينده اتفاق خواهد افتاد، داشته باشد.