در این زمینه امام صادق7 می‌فرمایند: لَا تَأْكُلْ‌ بِالْيُسْرَى‌ وَأَنْتَ تَسْتَطِيع‌؛ «وقتی می‌توانی با دست راست غذا بخوری، با دست چپ نخور».[1]

از سنت‌های رسول خدا6‌ نقل شده است که آن حضرت «در همه امور تَیَمُّن را دوست می‌داشت چه در پوشیدن لباس چه در کفش پوشیدن و چه در شانه کردن مو».[2]

تَیَمُّن: با جانب راست شروع کردن است.

نان در سفره

صاحب کتاب جامع السعادات می‌نویسد: پس بدان‌ که حکیم علی‌الاطلاق، در دانة گندم قوه‌ای آفرید که مانند انسان غذای خود را که آب باشد به خود می‌کشد. پس نمو (رشد) آن موقوف است بر اینکه در زمینی باشد که در آب باشد؛ و باید زمین سستی باشد که هوا در خلال آن داخل شود. پس اگر تخم آن را در زمین سخت بریزند، سبز نمی‌شود و چون نمو آن به هوا موقوف بود و هوا به خودی خود به سوی آن حرکت نمی‌نمود و در آن نفوذ نمی‌کرد، لهذا باد را آفرید تا هوا را حرکت داده

[1]. وسائل الشیعه، ج 24، ص 259.

[2]. «كَانَ‌ يُحِبُ‌ التَّيَمُّنَ‌ فِي‌ كُلِّ أُمُورِهِ فِي لُبْسِهِ وَتَنَعُّلِهِ وَتَرَجُّلِه‌». مکارم الاخلاق، ص 23. «التَّيَمُّنُ‌: الابتداءُ في الأَفعال باليد اليُمْنى والرِّجْلِ اليُمْنى والجانب الأَيمن‌». لسان العرب، ج 13، ص 458.