مساله 404- اگر خوني ببيند كه از سه روز بيشتر و از ده روز كمتر باشد و نداند خون حيض است يا زخم و يا دمل، چنانچه قبلا حيض بوده حيض، و چنانچه پاك بوده پاك قرار دهد، و اگر نمي داند پاك بوده يا حيض، همه چيزهايي راكه بر حائض حرام است ترك كند و همه عبادتهايي كه زن غير حائض انجام مي‌دهد بجا آورد و قضاي روزه ها را هم بگيرد.

مساله 405- اگر خوني ببيند و شك كند كه خون حيض است يا استحاضه، چنانچه شرايط و صفات حيض را داشته باشد بايد حيض قرار دهد.

مساله 406- زني كه با استعمال دارو از عادت ماهانه خود جلوگيري كرده است، چنانچه در ايام عادت يا غير آن خوني ببيند و شك كند كه حيض است يا نه، در صورتي كه صفات حيض را دارا نبوده و از سه روز كمتر باشد حيض نيست .

مساله 407- اگر خوني ببيند و نداند خون حيض است يا خون بكارت بايد خود را وارسي كند، به اين ترتيب كه مقداري پنبه داخل مجرا قرار داده و كمي صبر كند، چنانچه اطراف آن به طور حلقه اي شكل خون آلود شود خون بكارت است، ولي اگر خون به همه پنبه رسيده و در آن فرو رفته باشد حيض است .

احكام حائض :

مساله 408- چند چيز بر حائض حرام است :

الف - عبادتهايي كه مانند نماز بايد با وضو يا غسل و يا تيمم بجا آورده شود، ولي بجا آوردن عبادتهايي مانند نماز ميت كه وضو يا غسل و يا تيمم براي آنها لازم نيست مانعي ندارد.

ب - تمام چيزهايي كه بر جنب حرام است و در مساله «391» گذشت .

ج - جماع در قبل (جلو) كه بر مرد و زن حرام است، گرچه به اندازه ختنه گاه باشد و مني هم بيرون نيايد، بلكه احتياطواجب آن است كه كمتر از ختنه گاه هم داخل نشود. و دخول در دبر همسر (پشت) كراهت شديد دارد و احوط ترك است، و اگر موجب اذيت زن باشد حرام است .

مساله 409- جماع در روزهايي كه حيض زن قطعي نيست ولي بايد شرعا بنا را بر خون حيض قرار دهد حرام است، مثلا زني كه بيشتر از ده روز خون مي‌بيند و بايد به دستوري كه در مسائل «436» و «437» گفته خواهد شد روزهاي عادت را طبق عادت خويشان خود حيض قرار دهد، شوهرش نمي تواند در آن روزها با وي نزديكي نمايد.