كردن به آن اجرتي از مال ميت بردارد، و اگر براي او اجرتي معين كرده يا وصي آن را مجاني قبول نكرده باشد، اجرت آن را طلبكار است .

2 - اگر مورد وصيت انجام عبادات - نظير حج و نماز و روزه - براي ميت باشد، چنانچه وصي در زمان حيات ميت انجام آن را به طور مجاني قبول كرده باشد بايد به همان نحو عمل كند، و اگر انجام آن را با اجرت قبول كرده باشد يكي از دو حالت را دارد:

الف - وصيت كننده اجرت انجام آنها را معين كرده باشد، كه در اين صورت در حكم اجاره است و وصي بايد طبق مفادوصيت عمل نمايد و اجرت معين را از مال ميت بردارد.

ب - وصيت كننده اجرت آن را به طور نامعين قرار داده باشد، كه در اين صورت در حكم اجاره باطل بوده و بعيد نيست وصي بتواند اجرت معمولي كار خود را از مال ميت بردارد.

3 - اگر وصيت به شكل جعاله باشد - به عنوان مثال وصيت كننده گفته باشد: "هركس پس از مرگ من از طرف من حج بجا آورد فلان مبلغ از دارايي من مال او باشد" - وصي به همان اندازه كه مقرر شده مستحق اجرت مي‌باشد.

مساله 3019- اگر كسي بگويد: "من وصي ميتم كه مال او را به مصرفي برسانم" يا بگويد: "ميت مرا قيم بچه هاي خودقرار داده است" در صورتي بايد حرف او را قبول كرد كه از گفته او اطمينان حاصل شود يا دو مرد عادل گفته او راتصديق نمايند.

مساله 3020- اگر وصي بعضي از مصارف وصيت را فراموش كند بايد آن مقدار را به مصرف خيرات و كارهاي نيك برساند.