وصيت نمايد، و اگر قضاي نماز و روزه او برپسر بزرگتر يا ساير ورثه اش - به تفصيلي كه در مساله «1229» گفته شد - واجب باشد بايد به او اطلاع دهد يا وصيت نمايد كه براي او بجا آورند.

د - اگر از ديگران طلبكار است يا نزد ديگران امانتي دارد يا اموالي را در جايي پنهان كرده، چنانچه وارثان نمي دانند و بانگفتن حق آنان ضايع مي‌شود واجب است اطلاع دهد، و در صورتي كه احتمال دهد حق فرزندان صغيرش از بين مي‌رود يا خود آنان ضايع مي‌شوند، بايد براي آنان قيم و سرپرست اميني معين نمايد.

شرايط وصيت كننده و وصيت :

مساله 2989- وصيت كننده بايد عاقل و بالغ باشد و از روي اختيار وصيت كند، پس وصيت از روي اكراه صحيح نيست . و كودك ده ساله اي كه خوب و بد را تشخيص مي‌دهد اگر براي خويشان خود يا براي كار خوبي - مثل ساختن مسجد و مدرسه - وصيت كند، نسبت به يك سوم از مالش صحيح مي‌باشد، ولي صحت وصيت سفيه نسبت به يك سوم مال خود براي خويشان يا كارهاي خير محل اشكال است . و وصيت شخص ورشكسته اي كه توسط حاكم شرع از تصرف در اموالش منع شده نسبت به مالش بي اثر است، مگر اينكه طلبكاران از حق خود بگذرند.

مساله 2990- در وصيت صراحت در لفظ شرط نيست، پس اگر با كنايه و اشاره مقصود خود را بفهماند وصيت صحيح است .

مساله 2991- اگر نوشته اي با امضا يا مهر ميت يافت شود، چنانچه مقصود او را بفهماند و معلوم باشد كه براي وصيت كردن نوشته بايد طبق آن عمل شود.

مساله 2992- كسي كه از روي عمد دست به خودكشي زده و به گونه اي صدمه ديده كه يقين يا گمان به مردن او پيدامي شود، اگر بعد از اين عمل وصيت كند كه مقداري از مال او را به مصرفي برسانند وصيت او صحيح نيست، ولي اگرقبل از اين عمل وصيت كرده باشد صحيح است .

مساله 2993- اگر انسان وصيت كند كه چيزي را به شخصي بدهند، بنابراحتياط واجب در صورتي آن فرد آن چيز رامالك مي‌شود كه آن را پس از مرگ وصيت كننده قبول كند، و كافي بودن قبول در زمان حيات وصيت كننده محل اشكال است .

مساله 2994- اگر وصيت كند چيزي به كسي بدهند و آن فرد پيش از آنكه قبول يا رد نمايد بميرد، تا وقتي ورثه او وصيت را رد نكرده اند مي‌توانند آن چيز را قبول نمايند. ولي اين در صورتي