مسائل نذر و عهد

"نذر" آن است كه انسان انجام كار نيكي را براي خدا بر خود واجب كند، و يا ترك كاري را كه انجام ندادن آن بهتر است براي خدا بر خود واجب نمايد.

مساله 2820- نذر بر چند قسم است :

1 - نذري كه براي شكر نعمت دنيوي يا اخروي باشد، مثلا بگويد : "از براي خداست بر من كه اگر مرا توفيق حج داد يابه من فرزندي عطا نمود فلان كار خير را انجام دهم"، يا براي شكر ترك گناه يا رفع بلا يا بيماري و يا ساير مشكلات صورت بگيرد، مثلا بگويد: "از براي خداست بر من كه اگر از فلان گناه محفوظ ماندم يا بيمارم شفا يافت فلان عمل خيررا انجام دهم". به اين قسم نذر كه براي شكرگزاري انجام مي‌شود "نذر بر" گفته مي‌شود.

2 - نذري كه براي زجر و بازداشتن خود از عمل حرام يا مكروه انجام مي‌دهد، مثلا مي‌گويد: "از براي خداست بر من كه اگر عمدا غيبت كردم يك روز روزه بگيرم". اين قسم نذر را "نذر زجر" مي‌گويند.

3 - نذري كه مطلق بوده و مشروط و معلق به چيزي نباشد، به عنوان مثال بگويد: "از براي خداست بر من كه فردا راروزه بگيرم". و به اين قسم نذر "نذر تبرعي" مي‌گويند.

مساله 2821- در نذر مجرد نيت و قصد كافي نيست و بايد صيغه خوانده شود، ولي خواندن به عربي لازم نيست .بنابراين اگر به فارسي يا هر لغت ديگر بگويد: "از براي خداست بر من كه اگر بيمارم بهبود يافت فلان كار را انجام دهم"نذر او صحيح است، و هنگامي كه بيمار بهبود يافت كاري را كه نذر كرده بر او واجب مي‌شود.

مساله 2822- عبارت "براي خدا" به هر زبان كه باشد بايد در صيغه نذر گفته شود، و اگر در قلب آن را نيت كند كافي نيست و نذر واقع نمي شود.

مساله 2823- نذر كننده بايد بالغ و عاقل باشد و به اختيار و قصد خود نذر كند، بنابراين نذر