مسائل اقرار

"اقرار" يعني آنكه كسي اعتراف نمايد و به صورت جزم و يقين خبر دهد كه ديگري بر عهده او حقي دارد يا حق داشتن خود بر عهده ديگري را نفي كند، يا بگويد فلان چيزي كه در تصرف اوست مال ديگري است، يا مثلا فلان شخص فرزند يا برادر اوست، يا اعتراف كند كه فلان جنايت را - كه قهرا موجب قصاص يا حد شرعي است - مرتكب شده است .

مساله 2809- اقرار به هر لفظي كه صورت پذيرد - گرچه صريح نباشد و با اشاره رسا باشد - كفايت مي‌كند و نافذاست، ولي اگر لفظي را كه گفته ظاهر در اقرار نيست و احتمالات ديگر در آن راه دارد اقرار ثابت نمي شود.

مساله 2810- اقرار كننده بايد بالغ و عاقل و داراي قصد و اختيار باشد، بنابراين اقرار كودك، ديوانه، مست، و يا كسي كه به وسيله هيپنوتيزم در خواب بدون قصد و اختيار اقرار كرده، و يا كسي كه در حال تهديد يا زير فشار جسمي ياروحي اقرار نموده اعتبار ندارد. ولي اقرار مريض در مرضي كه به مرگش منتهي مي‌شود اجمالا نافذ است، پس اگرمورد وثوق باشد همه آن صحيح است، وگرنه نسبت به زائد بر ثلث مال نافذ نيست .

مساله 2811- اقرار شخص سفيه نسبت به امور مالي اعتبار ندارد، بنابراين اگر سفيه اقرار نمايد مبلغي به ديگري بدهكار است يا چيزي كه در دست او مي‌باشد مال ديگري است، اقرار او نافذ نيست . ولي اقرار سفيه نسبت به امورغير مالي اعتبار دارد.

مساله 2812- اقرار شخص ورشكسته اي كه توسط حاكم شرع از تصرف در اموالش منع شده حتي نسبت به امورمالي معتبر و نافذ است، خواه زمان بدهكار شدن خود را پيش از حكم به ورشكستگي ذكر كند يا بعد از آن . ولي اگرپس از حكم به ورشكستگي اقرار به بدهكاري نمايد، طلبكار جديد با ساير طلبكاران در اموال او شريك نمي شود.

مساله 2813- اقرار شخص فقط عليه خودش معتبر است، پس اقرار او عليه ديگران و همچنين