فلاني دريافت كن، اين حواله باطل است .

مساله 2338- اگر بدهي واقعا معين باشد ولي بدهكار و طلبكار هنگام حواله دادن مقدار يا جنس آن را ندانند صحت حواله محل اشكال است . پس اگر طلب كسي را در دفتر نوشته باشد پيش از ديدن دفتر حواله ندهد، بلكه اول دفتر راببيند و به طلبكار مقدار طلبش را بگويد و بعد آن را حواله دهد.

مساله 2339- طلبكار مي‌تواند حواله را قبول نكند، اگرچه كسي كه به او حواله شده فقير نباشد و در پرداختن حواله هم كوتاهي ننمايد.

مساله 2340- اگر بر كسي حواله دهد كه بدهكار نيست، چنانچه او حواله را قبول كند بنابراحتياط واجب پيش ازپرداختن حواله نمي تواند مقدار حواله را از حواله دهنده بگيرد، و اگر طلبكار طلب خود را به مقدار كمتري صلح كند، همان مقدار را مي‌تواند از حواله دهنده مطالبه نمايد.

مساله 2341- در حواله بر شخص بدهكار شرط نيست كه بدهي او از نظر نوع يا جنس مثل بدهي حواله دهنده باشد، بلكه در صورت اختلاف در نوع يا جنس بدهي نيز - اگر بدهكار موافقت نمايد - حواله صحيح است .

مساله 2342- هرگاه ديگري به صورت تبرعي حواله را پرداخت كند يا پرداختن آن را ضمانت نمايد و طلبكار بپذيرد، از عهده كسي كه به او حواله شده ساقط مي‌شود.

مساله 2343- پس از آنكه حواله با همه شرايطش درست شد هيچ يك از حواله دهنده و كسي كه به او حواله شده نمي توانند حواله را به هم بزنند، همچنين طلبكار هم نمي تواند حواله را به هم بزند و براي دريافت طلب خود به حواله دهنده مراجعه كند، مگر اينكه شخص ثالث در موقع حواله فقير[1] باشد و طلبكار نداند كه او فقير است و بعد بفهمد - اگرچه در آن وقت غني شده باشد - كه در اين صورت طلبكار مي‌تواند حواله را به هم بزند و طلب خود را از حواله دهنده بگيرد.

مساله 2344- اگر بدهكار و طلبكار و كسي كه به او حواله شده يا يكي از آنان براي خود حق به هم زدن حواله را قراردهند، مطابق قراري كه گذاشته اند مي‌توانند حواله را به هم بزنند.

مساله 2345- اگر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد، چنانچه به درخواست كسي كه به او حواله شده وبدهكار هم بوده است پرداخته باشد مي‌تواند چيزي را كه داده از او بگيرد، و اگر

---