مسائل حواله

مساله 2331- اگر شخصي طلبكار خود را حواله دهد كه طلب خود را از ديگري بگيرد و طلبكار قبول نمايد، بعد ازآنكه حواله درست شد كسي كه به او حواله شده بدهكار مي‌شود، و طلبكار نمي تواند طلبي را كه دارد از بدهكار اولي مطالبه نمايد.

مساله 2332- در حواله صيغه خاصي وجود ندارد، و همين كه بدهكار و طلبكار و شخص سوم از حواله آگاه شوند وبپذيرند حواله صحيح است .

مساله 2333- هريك از حواله دهنده و حواله گيرنده و كسي كه به او حواله شده بايد عاقل، بالغ و داراي اختيار باشندو سفيه نباشند، همچنين نبايد توسط حاكم شرع از تصرف در اموال منع ولي اگر حواله دهنده از تصرف دراموال منع شده باشد ليكن سر كسي كه به حواله شده باشند. دهنده بدهكار نيست و از تصرف در اموالش منع نشده حواله دهداشكال ندارد.

مساله 2334- براي صحت حواله لازم نيست آنچه حواله داده مي‌شود "عين" باشد، بلكه اگر منفعت يا كاري كه مباشرت شخص بدهكار در آن شرط نيست - مانند انجام نماز يا روزه و يا دوختن لباس - حواله داده شود صحيح است .

مساله 2335- اگر بر كسي كه بدهكار است حواله دهند احتياط واجب آن است كه حواله با رضايت و قبول او باشد، ولي حواله دادن بر كسي كه بدهكار نيست در صورتي صحيح است كه او قبول كند. همچنين اگر بخواهد به كسي كه جنسي بدهكار است جنس ديگر حواله دهد تا او قبول نكند حواله صحيح نيست .

مساله 2336- موقعي كه انسان حواله مي‌دهد بايد بدهكار باشد، پس اگر بخواهد وام بگيرد تا هنگامي كه نگرفته وبدهكار نشده حواله صحيح نيست .

مساله 2337- مقدار حواله و جنس آن بايد براي حواله دهنده و طلبكار معلوم باشد، پس اگر مبلغي پول و مقداري جنس به كسي بدهكار باشد و به طلبكار بگويد: يكي از اين دو طلب را از