مساله 1274- اگر امام جماعت در محراب باشد و كسي پشت سر او اقتدا نكرده باشد، افرادي كه در دو سمت محراب ايستاده اند و به واسطه ديوار محراب امام را نمي بينند نمي توانند اقتدا نمايند، ولي اگر كسي پشت سر امام اقتدا كرده باشد، اقتدا كردن كساني كه دو طرف محراب ايستاده اند و به آن ماموم متصلند ولي به واسطه ديوار محراب امام را نمي بينند بنابراقوي صحيح است .

مساله 1275- اگر به واسطه طولاني بودن صف اول، كساني كه دو طرف صف ايستاده اند امام جماعت را نبينندمي توانند اقتدا كنند، همچنين اگر به واسطه طولاني بودن يكي از صفهاي ديگر كساني كه در دو سمت آن ايستاده اندصف جلوي خود را نبينند مي‌توانند اقتدا نمايند.

مساله 1276- اگر صفهاي جماعت تا در مسجد برسد، كسي كه مقابل در و پشت صف ايستاده و نيز كساني كه پشت سر او ايستاده اند نمازشان صحيح مي‌باشد، بلكه بنابراقوي نماز كساني كه دو طرف او ايستاده اند و صف جلو را نمي بينند نيز صحيح مي‌باشد.

مساله 1277- كسي كه پشت ستون ايستاده اگر از طرف راست يا چپ به وسيله ماموم ديگر به امام متصل نباشدنمي تواند اقتدا كند، ولي اگر از دو طرف يا يك طرف متصل باشد اما با صف جلو اتصال نداشته باشد بنابراقوي جماعتش صحيح است .

شرط دوم - جاي ايستادن امام از ماموم بلندتر نباشد.

مساله 1278- نبايد جايي كه امام جماعت ايستاده از جاي ماموم بلندتر باشد، ولي اگر زمين سراشيب باشد و امام درطرف بلندتر بايستد، در صورتي كه سراشيبي آن زياد نباشد بلكه به گونه اي باشد كه به آن زمين مسطح بگويند مانعي ندارد.

مساله 1279- اگر جاي ايستادن ماموم از جاي امام جماعت بلندتر باشد، در صورتي كه بلندي به مقدار متعارف باشدبه گونه اي كه همه آنان يك اجتماع شمرده شوند اشكال ندارد، ولي اگر بلندي زياد باشد به شكلي كه همه آنان يك جمعيت شمرده نشوند جماعت اشكال دارد.

شرط سوم - بنابراحتياط واجب فاصله بين امام و ماموم،

يا مامومين با يكديگر بيشتر از يك گام معمولي نباشد.

مساله 1280- احتياط واجب آن است كه بين جاي سجده ماموم و جاي ايستادن امام جماعت