مساله 763- پوشيدن لباس غصبي، ابريشم خالص، طلا باف و لباسي كه از اجزاي حيوانات مرده تهيه شده در حال ضرورت و ناچاري اشكال ندارد، و كسي كه ناچار است و لباس ديگري غير از اينها ندارد و تا آخر وقت هم ناچاري اواز بين نمي رود، مي‌تواند با اين لباسها نماز بخواند.

مساله 764- انسان بايد از پوشيدن "لباس شهرت" يعني لباسي كه در نظر عرف زننده است و از جهت زنندگي انگشت نما و موجب هتك باشد خود داري كند، ولي اگر با آن لباس نماز بخواند اشكال ندارد.

مساله 765- احتياط واجب آن است كه مرد لباس زنانه، و زن لباس مردانه در ملا عام نپوشد، ولي اگر با آن لباس نمازبخواند اشكال ندارد. و چنانچه پوشيدن آن به طور موقت و براي يك هدف عقلايي باشد مانعي ندارد.

مساله 766- كسي كه ناچار است خوابيده نماز بخواند، چنانچه برهنه باشد و لحاف يا تشك او نجس يا از ابريشم خالص و يا از اجزاي حيوان حرام گوشت باشد، احتياط واجب آن است كه خود را در نماز با آنها نپوشاند.

مواردي كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد:

مساله 767- در سه صورت اگر بدن يا لباس نماز گزار نجس باشد نماز او صحيح است :

اول - اگر بدن يا لباس نمازگزار به وسيله زخم، جراحت و يا دملي كه در بدن اوست خون آلود شده، به شرط آنكه آب كشيدن زخم و تعويض پانسمان آن به طور معمول سخت و مشكل باشد، نماز با آن اشكال ندارد. ولي اگر زخم جزئي بوده و خيلي زود خوب مي‌شود و آب كشيدن آن ضرر ندارد و آسان است، بايد هنگام نماز آن را آب كشيد، مگر آنكه مقدار خون آن از مساحت يك درهم كمتر باشد.

دوم - اگر لباس نمازگزار به خون كمتر از يك درهم يا بدن او - بنابراحتياط - به خون كمتر از يك نخود آلوده شود نماز باآن اشكال ندارد.

سوم - اگر نمازگزار در تمام وقت نماز غير از نماز خواندن با لباس نجس راه ديگري نداشته باشد.

مساله 768- در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحيح است : اول - اگر لباس كوچك يا هر چيز كوچك ديگري كه همراه نمازگزار است - مانند: جوراب،