كه اگر به او داده نشود نوعي ضرر بر او وارد خواهد شد; اما "احسان" به نفع و مصلحتي گفته مي‌شود كه كسي صاحب و مستحق آن نيست و در صورت ترك احسان ضرري عايد آن شخص نمي شود، بلكه تنها نفعي از او فوت خواهد شد.

در اسلام علاوه بر مراعات عدالت در جامعه - يعني دادن هر حقي به ذي حق - به احسان نيز سفارش شده است . در قرآن كريم آمده است : (ان الله يأمر بالعدل و الاحسان) [1] "خداوند به عدالت و احسان امر مي‌كند."

"احسان" رساندن خوبي و نفع به ديگري است بدون انتظار انجام كاري از طرف او، و يا به مقدار بيشتر از نفعي كه از غير به انسان مي‌رسد، و يا مقابله به خوبي با بدي كه از غير به انسان مي‌رسد; بنابراين احسان مرتبه اي بالاتر از عدالت است . در جامعه اي كه زمينه عدالت و تأمين حقوق تمام افراد فراهم شده است، چنانچه افرادي بخواهند ايثار و از خودگذشتگي نشان دهند و از حق خود به نفع ديگران گذشت نمايند، چنين جامعه اي جامعه برتر خواهد بود.

همان گونه كه قبلا بيان شد تفصيل مسائل فوق در اين مختصر نمي گنجد; يادآوري مي‌شود هركجا در اين نوشته حق طبيعي يا فطري

---