دوم : عدم ذكر بسياري از معارف ديني در قرآن

تعداد ائمه و خصوصيات آنان و نيز بسياري از اركان و شرايط عبادات، از جمله تعداد ركعات نمازهاي يوميه و چگونگي به جاآوردن آن و بسياري ديگر از معارف و احكام دين در قرآن بيان نشده است ; و بيان آنها بر عهده پيامبر و عترت او مي‌باشد.

موضوع كلي امامت و ولايت امر بعد از رسول الله 6 با اينكه اصل آن با ادله عقلي ثابت است، ولي با اين حال قرآن به طور كلي لزوم اطاعت از اولي الامر را در كنار اطاعت خدا و پيامبر قرار داده و فرموده است : (اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و أولي الامر منكم)[1] "دستورات خدا و رسول و صاحبان امر را اطاعت كنيد". و مقصود از "اولي الامر" در اين آيه قطعا ائمه معصومين (ع) مي‌باشند. زيرا:

الف : امر به اطاعت كسي به طور مطلق و غيرمشروط به هيچ شرطي، جز نسبت به معصوم، از خداوند حكيم صحيح نيست ; زيرا غيرمعصوم در معرض خطا و گناه مي‌باشد و بر خداوند حكيم قبيح است امر به اطاعت مطلق از كسي كند كه در معرض لغزش و خطا و گناه مي‌باشد.

بنابر نظر عده اي از دانشمندان و مفسرين اهل سنت نيز مراد از "اولي الامر" در آيه شريفه همان ائمه معصومين (ع) مي‌باشند; از باب نمونه :

---