ما اين روايت را با اين كه نسبتا طولاني بود در اينجا درج كرديم، اما شما ملاحظه مي‌فرماييد كه اين روايت از جهت سلسله سند مرسل است . [ راوي اصلي روايت در زنجيره سند حذف شده است ].

علاوه بر آن حسين بن جارود و موسي بن بكر بن داب هر دو مجهولند و در كتابهاي رجال نامي چه به نيكي يا بدي از آنها به ميان نيامده است .

در متن روايت نيز آنجا كه فرموده : "امامت براي يكي از ماست" منظور كسي است كه امامت وي به وسيله نص مشخص شده است ; و آنجا كه فرموده : "لانقطع الفصل" مراد فاصله بين دو دولت حق است ; و آنجا كه فرموده : "في التابع و المتبوع" خداوند رهبر و پيروانش را به ذلت و بدبختي عقاب مي‌كند، منظور كساني هستند كه باطل گرايند; و آنجا كه فرموده : "ارفضت عيناه" بر وزن احمرت، يعني از چشمانش اشك پاشيد; و آنجا كه فرموده "خداوند بين ما و بين آنكه هتك حرمت ما را نمود داوري كند" در كتاب وافي مي‌نويسد:

"هرگز اين كلام درباره زيد نيست بلكه متعرض دشمنان امام و دشمنان زيد است، و پس از اين روايتهايي در عظمت مقام و منزلت زيد خواهد آمد و در آنها درج شده كه او و اصحابش بدون حساب وارد بهشت مي‌شوند و اينكه او حكومت را براي شخص مورد رضاي آل محمد6 مي‌خواست نه براي خود، و اينكه او به حجت زمان خود عارف بود و به وي ايمان داشت - درود خدا بر زيد باد- پس كسي را نشايد كه گمان بد به وي برد. (رضوان الله عليه)."[1]

---