به حكومت نيست ." مطلبي است كه فساد آن واضح و آشكار است .

ابن ابي الحديد در شرح خطبه چهلم نهج البلاغه مي‌نويسد:

"علماي علم كلام مي‌گويند: امامت براي جامعه واجب است، مگر آنچه از ابي بكر اصم - كه يكي از قدماي اصحاب ما (معتزله) است - نقل شده كه مي‌گويد: در صورتي كه امت به انصاف رفتار كنند و به يكديگر ستم روا ندارند، نيازي به حكومت نيست ... و اما راه اثبات وجوب امامت چيست ؟ بزرگان ما از اهل بصره مي‌گويند كه راه اثبات وجوب امامت از طريق شرع است و در عقل چيزي كه وجوب امامت از آن استفاده شود وجود ندارد، علماي بغداد و ابوعثمان جاحظ از بصره و شيخ ما ابوالحسن معتقدند كه بر وجوب رياست و امامت عقل نيز دلالت دارد، و نظر شيعه اماميه نيز همين است ...."[1]

در هر صورت امامت به مفهوم عام و كلي آن در همه اعصار براي بشر ضروري است و در واقع بقاي امت به بقاي امامت وابسته است ; پس براي شارع حكيم كه نسبت به امت مسلمان نظر لطف و عنايت دارد، روا نيست كه اين مسأله مهم و اساسي را مهمل گذاشته و وظيفه مسلمانان را نسبت به اصل دولت و حكومت و چگونگي و شرايط و حدود آن حتي نسبت به زمان غيبت امام زمان (عج) مشخص و معين نفرموده باشد; چرا كه از اين جهت تفاوتي بين عصر حضور امام معصوم و عصر غيبت نيست .

از سوي ديگر در اينكه خداوند حكيم حكم هيچ يك از نيازمنديهاي بشر را فروگذار نكرده و هر آنچه را بشر به آن نيازمند بوده بيان فرموده، اخبار و روايات بسياري است كه نمونه هايي از آن ذيلا از نظر شما مي‌گذرد:

بيان حكم همه نيازمنديهاي بشر در شريعت اسلام

در موثقه ابوحمزه ثمالي از امام محمد باقر(ع) روايت شده است كه آن حضرت فرمود:

"پيامبراكرم 6 در حجة الوداع براي مردم خطبه اي ايراد فرمود و ضمن آن بيان داشت :

اي مردم هيچ چيز از آنچه شما را به بهشت نزديك و از آتش دور گرداند وجود ندارد مگر اينكه شما را به آن مأمور كردم، و هيچ چيز از آنچه شما را به آتش نزديك و از بهشت دور مي‌سازد وجود نداشت مگر اينكه شما را از آن نهي نمودم ."[2]

در صحيحه محمد بن مسلم از امام جعفر صادق (ع) آمده است كه آن حضرت

---