برخي از بزرگان [صاحب تفسير مجمع البيان ] در پاسخ به سؤال فوق سه احتمال را متذكر شده اند:

1 - مراد از "دعا" همين ندا و صدا زدنهاي معمولي است و آيه مي‌خواهد بفرمايد: صدا زدنهاي پيامبراكرم 6 را آن گونه كه خودتان يكديگر را صدا مي‌زنيد سبك مپنداريد، و در برخوردها مثلا صدا نزنيد "يا محمد" بلكه بگوييد "يا رسول الله" و جملاتي محترمانه نظير آن .

2 - مراد از "دعا" التماس و درخواست از درگاه خداوند است و مراد آيه اين است كه دعاهاي پيامبر6 را همانند دعاهاي خودتان قلمداد نكنيد.آيه شريفه به مسلمانان هشدار مي‌دهد مبادا كاري كنند كه غضب آن حضرت را عليه خود برانگيزند و آن حضرت به آنان نفرين كند، كه دعا و نفرينهاي آن حضرت بدون شك مستجاب خواهد شد.

3 - مراد از "دعا" دعوت پيامبراكرم 6 براي شركت در مسائل سياسي، اجتماعي مسلمانان است و آيه درصدد است وجوب اطاعت از دعوت آن حضرت را در مسائلي نظير جهاد و ساير امور اجتماعي بيان دارد و بفرمايد: دعوت آن حضرت همانند دعوت برخي از شما برخي ديگر را نيست ; زيرا سرپيچي از دستور وي سرپيچي از دستور خداوند تبارك و تعالي است و اوست كه اطاعت پيامبر6 را بر ما واجب و لازم نموده است .

آنچه به نظر ما با توجه به سياق [1] آيات صحيح تر مي‌رسد همين احتمال سوم است، و مؤيد همين معناست اين قسمت آيه كه مي‌فرمايد: "همانا خداوند به حال كساني كه (براي سرپيچي) به يكديگر پناه برده و رخ پنهان مي‌دارند آگاه است ."

پس آيه شريفه به صراحت دلالت دارد بر اين كه در امور سياسي، اجتماعي جامعه كه نياز به تعاون و اجتماع و همياري است، رخ پنهان نمودن و ترك كردن صحنه بدون اذن و اجازه از رهبر جايز نيست .[2]

---