[1] كتاب "عبقات الانوار في مناقب الائمة الاطهار" يك دوره كامل در اثبات امامت ائمه (ع) است كه توسط عالم بزرگوار سيدميرحامد حسين بن محمدقلي خان نيشابوري كنتوري (متوفاي 1306) در رد باب هفتم كتاب التحفة الاثني عشريه نگارش يافته است . اين كتاب در دو بخش عمده تنظيم شده است . بخش اول آن به اثبات دلالت آياتي از قرآن كريم كه به آنها براي اثبات امامت ائمه (ع) استناد شده پرداخته شده كه متأسفانه هنوز به چاپ نرسيده است و در كتابخانه مصنف در لكنهو هند نسخه خطي آن موجود است . بخش دوم آن در اثبات دلالت دوازده حديث مربوط به امامت ائمه معصومين (ع) است كه در دوازده جزء - هر حديث در يك جزء - تأليف يافته كه جزء دوازدهم آن در رابطه با حديث ثقلين و طرق نقل آن است كه در دو جلد ضخيم گردآوري شده و همان دو جلد به سال 1381 در ايران در شش جلد به چاپ رسيده است . (نقل به تلخيص از الذريعه آغابزرگ تهراني، ‌214/15) مقرر.
[2] فلا تقدموهما لتهلكوا و لا تعلموهما; فانهما اعلم منكم . (الدر المنثور، ‌60/2). شايد مقصود از جمله "ولا تعلمودهما" برحذر داشتن از پيشداوريهاي معمولي و تفسير به رأي در فهم آيات و روايات باشد. (مقرر)
[3] انظروا اهل بيت نبيكم فالزموا سمتهم واتبعوا اثرهم، فلن يخرجوكم من هدي و لن يعيدوكم في ردي، فان لبدوا فالبدوا، و ان نهضوا فانهضوا، ولا تسبقوهم فتضلوا و لا تتأخروا عنهم فتهلكوا. (نهج البلاغه، فيض 286/، خطبه 96، لح 143، خطبه 97)