تثبيت مي‌فرمايد، و به همين جهت در ابتداي كلام جمله "آيا مي‌دانيد من نسبت به مؤمنان از خودشان اولي هستم" را سه مرتبه تكرار فرمودند، و ظاهر كلام اين است كه دو كلمه "مولي" در كلام آن حضرت هر دو به يك معناست و آن همان اولويتي است كه در آيه شريفه بيان شده است . و اگر پيامبراكرم 6 درصدد بيان محبت داشتن مردم نسبت به حضرت علي (ع) بود، ديگر احتياجي نبود كه آن حضرت اولويت خويش را براي مردم متذكر شوند و طبعا يادآوري آن لغو محسوب مي‌شد. به طور قطع بيان يك محبت صرفا قلبي آنقدر مسأله مهمي نبود كه پيامبراكرم 6 براي اعلان آن صد و بيست هزار حاجي را به هنگام بازگشت از حج در وسط روز و در آن گرماي شديد و طاقت فرسا در سرزمين غديرخم براي بيان و اعلام آن متوقف نمايد.

و باز شاهد همين معناست گفتار آن حضرت در خبر عمران بن حصين كه فرمود: "از علي چه مي‌خواهيد؟ همانا علي از من است و من از علي هستم و او ولي هر مؤمن است پس از من ."[1] چرا كه كلمه "پس از من - من بعدي" به خوبي احتمال اينكه ولايت به معني محبت قلبي باشد را نفي مي‌كند و مشخص و معين مي‌سازد كه منظور از "مولي" اولويت و امامت است . چنانكه اين معني پوشيده نيست .

اينها نكاتي بود كه اجمالا به آن اشاره شد و تفصيل آن را بايد در كتابهاي كلامي كه براي بحث از اين گونه مسائل تدوين شده جستجو كرد.

رواياتي در لزوم تمسك به اهل بيت پيغمبر(ع)

و اما ضرورت تمسك به اهل بيت پيامبراكرم 6 و حجيت گفتار آنان در اصول و فروع دين امر ديگري است كه علاوه بر مسأله امامت و خلافت بايد به آن توجه ويژه مبذول نمود، چرا كه مسأله خلافت مسأله اي اعتقادي است كه به "علم كلام" مربوط مي‌شود; اما مسأله حجيت اقوال و افعال عترت طاهرين (ع) يك مسأله اصولي است، گرچه هر دو مسأله در نزد ما از يكديگر تفكيك ناپذير و متلازم يكديگرند.

ادله شرعي و روايات بر ضرورت اخذ به مذهب عترت طاهرين (ع) و در رأس آن باب علم پيامبر6 اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب (ع) بسيار است كه به درج برخي از آنها مي‌پردازيم :

حديث متواتر ثقلين

حديث ثقلين از احاديث متواتر بين فريقين است كه براساس مضمون آن پيامبر6 عترت را در كنار و عدل قرآن كريم قرار داده است .

اين حديث را صاحبان صحاح و سنن و مسانيد[2] و بسياري ديگر از

---