بن سعد و سالم مولاي ابي حذيفه "ابوبكر" را انتخاب و افراد در سقيفه به عنوان خلافت با وي بيعت كردند، آنگاه ساير مردم از آنان متابعت نموده و بدين گونه امامت و خلافت براي ابوبكر مسلم گشت .

آنان از اين جريان گاهي به شورا تعبير نموده و مي‌گويند: پس از وفات پيامبراكرم 6 تعيين خليفه به وسيله شورايي از مهاجرين و انصار انجام پذيرفت .

كتاب صحيح مسلم از فرزند عمر (عبدالله) به نقل از پدر خويش (خليفه دوم) جمله اي نقل مي‌كند كه عين آن اين چنين است :

و اما ما شيعه اماميه معتقديم كه پيامبراكرم 6 در زمان حيات خويش از زمان بعثت تا هنگام وفات، نه يك مرتبه بلكه چندين بار علي (ع) را به عنوان خليفه و جانشين خويش معرفي فرمود.

در روايتهاي متعدد به اين واقعيت تصريح شده، كه در اينجا ما نمونه هايي از آن را متذكر شده و بحث مفصل آن را به كتابهاي علم كلام كه به بررسي اين گونه مسائل اعتقادي اختصاص دارد واگذار مي‌كنيم :

1 - طبري در تاريخ خويش به سند خود از عبدالله بن عباس از علي بن ابي طالب (ع) روايت مي‌كند كه هنگامي كه آيه (و انذر عشيرتك الاقربين)[2] به پيامبراكرم 6 نازل گرديد آن حضرت مرا خواست و فرمود:

"اي علي، همانا خداوند مرا مأمور نموده كه خويشاوندان نزديك خود را ارشاد و انذار نمايم ... پس صاعي از طعام تهيه كن و كتفي از گوسفند بر آن بيفزا همراه با كوزه بزرگي از شير، آنگاه فرزندان عبدالمطلب را دعوت كن تا با آنان سخن گويم و آنچه را بدان مأمور هستم به آنان ابلاغ نمايم . من آنچه را پيامبر6 دستور فرموده بود انجام دادم، آنگاه آنان را كه تعدادشان به چهل نفر يا كمي كمتر مي‌رسيد دعوت كردم، در ميان آنان عموهاي آن حضرت : ابوطالب، حمزه، عباس و ابولهب نيز حضور داشتند. هنگامي كه پيامبراكرم 6 خواست با آنان سخن گويد ابولهب در كلام آن حضرت دويد و گفت : پيش از اين نيز شما را سحر كرده است، آنگاه كساني كه در جلسه اجتماع كرده بودند پيش از آنكه پيامبر6 با آنان سخني بگويد از جاي بلند شده و متفرق شدند.

---