در تفسير مجمع البيان ذيل همين آيه مطلبي نقل شده كه مؤيد همين احتمال است و آن مطلب اين گونه است :

و اما در مورد جمله (من انفسهم - از خود آنان) كه در آيه آمده، بنابر اين احتمال بايد گفت : اين تعبير همانند تعبير ديگري كه در آيه (فاذا دخلتم بيوتا فسلموا علي انفسكم [2]) هنگامي كه در خانه ها وارد شديد به خودتان سلام كنيد. مي‌باشد و منظور اين است كه برخي از شما به برخي ديگر سلام كنيد; و نيز همانند اين آيه است كه خداوند سبحان به بني اسرائيل مي‌فرمايد: (فاقتلوا انفسكم) خودتان را بكشيد[3] كه منظور اين است كه برخي از شما برخي ديگر را بكشيد.

در اين آيه نيز منظور بيان اولويت پيامبر بر ساير كساني است كه در جامعه ولايت دارند; گواه اين احتمال نيز كلمه "اولي" است كه افعل التفضيل از ولايت است و مفهوم آن اين است كه ولايت وي از ساير ولايتها بيشتر و گسترده تر است . و حداقل اولويت در رابطه با اموري است كه ديگران مي‌توانند نسبت به آن ولايت و حكومت داشته باشند.

اين چهار احتمال درباره "اولويت" در آيه بود، و آشكار است كه احتمال اول عامتر و گسترده تر از احتمال دوم است، و احتمال دوم گسترده تر از احتمال سوم .

برخي از بزرگان گفته اند: اطلاق آيه اقتضا دارد كه احتمال اول را اختيار كنيم، اما آنچه به نظر ما مي‌رسد اين است كه نمي توان به اطلاق لفظ تمسك كرد; زيرا التزام به اولويت در مسائلي نظير روابط و حقوق شخصي زن و شوهر بلكه تصرف در اموال شخصي و ازدواج و طلاق ديگران و مسائل ديگري از اين قبيل امكان پذير نيست مگر در مواردي كه مصالح جامعه به دخالت و تصرف در آنها بستگي داشته باشد. [كه آن نقطه نظر ديگري است ].

و اما آنچه احتمال دوم را تأييد مي‌كند اين است كه اين آيه پس از دو آيه اي واقع شده كه ضمن آن پسر دانستن پسرخوانده [كه در زمان جاهليت مرسوم بوده ] نفي شده است، ظاهر آيه و سياق آيات قبل بيانگر اين است كه آن در رابطه با زيد بن حارثه پسرخوانده پيامبراكرم 6 است و درصدد است اين معني را بفهماند كه

---