به طوري كه در هرمنطقه اي از مناطق روي كره زمين يك پيامبر وجود داشته باشد تا مردم سراسر جهان همواره بتوانند به طور مستقيم و بدون واسطه از هدايتها و راهنمايي هاي پيامبران بهره مند شوند; در حالي كه در هيچ عصري چنين نبوده است . حال آيا بر طبق مقدمات دليل مذكور، خداوند در بسياري موارد، خلاف حكمت عمل نكرده و مرتكب نقض غرض نشده است ؟."

سپس نامبرده به پاسخ اين شبهه كه در بعضي كتابها داده شده - گفته شده : قرآن صريحا مي‌فرمايد: امتي نبود مگر آن كه در ميان آنان نذير و هشدار دهنده اي فرستاده شد - اشاره مي‌كند و مي‌نويسد:

"اما اين پاسخ قانع كننده نيست . زمان پيامبر اسلام را در نظر بگيريد. در آن زمان كه ايشان مشغول هدايت مردم عربستان بودند، راهنما و هدايتگر ميلياردها انسان ديگر در صدها كشور از قاره هاي آمريكا، اروپا، آفريقا، اقيانوسيه و حتي بقيه كشورهاي آسيا مانند چين، ژاپن، كره، مالزي، اتحاد جماهير شوروي و دهها و صدها جزيره اي كه در اقيانوسها و درياهاي دورافتاده زندگي مي‌كردند، چه كسي بود؟ كدام پيامبر آنها را به راه راست (يا راه كمال) هدايت مي‌كرد؟

شايد در هريك از اين مناطق، در گذشه هاي دور پيامبراني مبعوث شده بود - و آيه قرآن هم بيش از اين نمي گويد - اما حداقل در زمان بعثت پيامبر اسلام در هيچ كدام از اين مناطق پيامبري وجود