جهان آخرت عالمي قراردارد كه آن را "برزخ" گويند، اين كلمه در اصل به چيزي گفته مي‌شود كه به عنوان واسطه بين دو چيز قرار مي‌گيرد، البته سخن قرآن درباره عالم برزخ به آن اندازه اي كه درباره اصل قيامت و جهان آخرت صحبت مي‌كند نيست، به همين جهت خصوصيات و جزئيات عالم برزخ به خوبي براي ما روشن نيست، اما از ميان سخنهاي مطرح شده به دست مي‌آيد كه كفار طغيانگري همچون فرعون و يارانش در جهان برزخ دچار عذاب گشته و به عكس مؤمنان عالي مقامي همچون شهيدان در جهان برزخ كه فاصله بين دنيا و آخرت است نزد پروردگار متعال داراي نعمت و روزي برزخي هستند.

بنابراين اصل وجود عالم برزخ مسلم است، آنچه مورد بحث است چگونگي زندگي برزخي است كه درباره آن نظرها و تصويرهاي گوناگوني ارائه شده است كه به يك مورد آن اشاره مي‌كنيم و آن اين كه : روح انسان پس از پايان زندگي در اين جهان در بدنهاي لطيفي قرار مي‌گيرد، همان طور كه در عالم رؤيا و خواب ما داراي بدنهائي هستيم كه با آنها راه مي‌رويم و مسافرت مي‌نمائيم اما بدن مادي و جسم ما در رختخواب بدون فعاليت به استراحت پرداخته است ; بدن برزخي بسياري از خواص اين بدن مادي را كه در دنيا با آن زندگي مي‌كنيم ندارد ولي كاملا شبيه به آن است و روي همين حساب به آن "قالب مثالي" يا "بدن مثالي" مي‌گويند. همان گونه كه انسان در حالت خواب با مشاهده نعمت ها و زيبائي ها و خواسته هايش به راستي لذت مي‌برد، و با ديدن مناظر هولناك دچار ترس و عذاب مي‌گردد به طوري كه گاهي در خواب فرياد مي‌زند، همين طور با بدنهاي مثالي است كه در عالم برزخ مجرمان طغيانگر دچار عذاب گشته و شهيدان و صالحان از نعمت هاي الهي بهره مي‌برند. در حديثي از امام سجاد(ع) آمده است : "قبر باغي از باغهاي بهشت يا گودالي از گودالهاي جهنم است ." و امام صادق (ع) در اين باره مي‌فرمايد: "برزخ همان عالم قبر است كه پاداش و كيفر ميان دنيا و آخرت است ...".

بحثهاي زيادي در زمينه معاد وجود دارد; مثل مسائل مربوط به نامه اعمال، بحث درباره بهشت و دوزخ، علائم قيامت، حوادث قيامت، شفاعت پيامبراكرم 6 و ائمه اطهار(ع) و ديگر صالحان نسبت به بعضي از افراد خطاكار، صراط و... كه فرصت پرداختن به آنها وجود ندارد. ان شاءالله در بخش دوم اين گفتارها به بيان مباحث اخلاقي خواهيم پرداخت .