گفتار بيست و دوم : روزه

"روزه" آن است كه انسان براي انجام فرمان خداوند از اذان صبح تا مغرب از چيزهايي كه ذكر خواهد شد خودداري نمايد; و همانطور كه از قرآن مجيد و تورات و انجيل كنوني برمي آيد روزه در ميان اقوام گذشته قبل از اسلام نيز وجود داشته است . و اگر اين دستور ديني با تمام آداب و شرايط آن انجام شود تأثيرات فراوان و با ارزشي از نظر مادي و معنوي در وجود انسان خواهد گذاشت كه در اينجا به طور خلاصه به پاره اي از اين آثار اشاره مي‌گردد:

1 - يكي از فوائد روزه آن است كه روح انسان را صيقل داده و باعث تطهير جسم و جان وي مي‌گردد; روزه دار در حال روزه با وجود گرسنگي و تشنگي از غذا و آب چشم پوشي نموده و در عمل ثابت مي‌كند كه همچون حيوان در بند اصطبل و علف نيست بلكه او مي‌تواند زمام خواهشهاي نفساني خويش را به دست گرفته و بر هوسهاي خود مسلط گردد، خلاصه روزه انسان را از عالم حيوانيت ترقي داده و به جهان فرشتگان بالا مي‌برد. قرآن مجيد مهمترين اثر روزه را ايجاد روحيه پرهيزكاري در انسان بيان نموده است . [1]

---