گفتار دوم : وجود خداوند امري بديهي

استاد: بحث امروز ما پيرامون وجود پروردگار جهان و روشن بودن اين امر براي هر فرد صاحب عقل و خرد است . اين كه هر پديده و ساخته شده اي احتياج به آفريننده و سازنده دارد امري واضح و روشن است ; وقتي معلولي يافت شد هركس دنبال علت آن مي‌گردد; حتي اگر كسي به صورت نوزادي فوت كند، او چشمان خود را بازكرده و با چرخش چشمانش بدنبال شخص فوت كننده مي‌گردد. هر كدام از ما با ديدن يك دوربين عكاسي مجهز و يا يك دستگاه كامپيوتر يقين پيدا مي‌كنيم كه آن را سازنده اي ماهر و زبردست ساخته است ; اگر كسي به شما بگويد اين دوربين عكاسي خودبه خود و به طور اتفاقي و تصادفي اين طور ساخته شده و اصلا سازنده اي ندارد، بلافاصله با خود مي‌گوييد اين شخص عقلش را از دست داده است . با ديدن يك نقاشي زيبا فورا انسان سراغ از نقاش آن مي‌گيرد و مي‌پرسد كدام هنرمندي اين نقاشي زيبا را ترسيم نموده است .

حال كه هيچ شيئي در اين جهان نمي تواند بدون سازنده باشد، خود اين جهان باعظمت نيز نمي تواند بدون آفريننده باشد. آيا كسي باور مي‌كند كه اين كوههاي سربه فلك كشيده و درياها و اقيانوسهاي بزرگ و ستارگان و كهكشانهاي عظيم و آسمان برافراشته و اين همه موجودات عجيب و گوناگون از گياهان و حشرات و چهارپايان و خزندگان و پرندگان گرفته تا خود انسان بدون خالق و آفريدگاري باشد. ريزه كاريهاي دقيق در اشياء و موجودات و چگونگي رابطه آنها با يكديگر خود دليلي