گفتار اول : اصول دين و تقويت باورهاي ديني

استاد: گفتگوي امروز ما درباره اصول و پايه هاي اعتقادي يك فرد مسلمان است، در جلسه قبل گفتيم يكي از مراحل و مراتبي كه در انسان وجود دارد مرحله تفكر و انديشه اوست و اين كه انسان موجودي است داراي فكر و خرد. او با خود مي‌انديشد من كه هستم ؟ چرا به دنيا آمده ام ؟ آفريننده اين جهان كيست ؟ جهان به كدام سو مي‌رود؟ عاقبت امر من چه مي‌شود؟ آيا انسان بيهوده آفريده شده است ؟ آيا من در اين جهان وظيفه و تكليفي ندارم ؟

تا وقتي پاسخ قانع كننده اي براي سؤالاتش پيدا نكند متحير و سرگردان است . هر مسلك و مذهبي خواه ناخواه داراي نوعي نگرش و بينش درباره هستي است كه اين نوع برداشت و طرز تفكري كه درباره جهان و هستي عرضه مي‌دارد تكيه گاه فكري آن مكتب به شمار مي‌رود و در اصطلاح به آن "جهان بيني" مي‌گويند; در هر مذهب و آئيني مطالبي بنيادي و ريشه اي وجود دارد كه خميرمايه و ركن اصلي آن مذهب به شمار مي‌رود و با فروريختن آن پايه ها اصل آن مذهب نيز به سقوط كشيده مي‌شود. دين اسلام هم داراي مسائلي است بنيادي و ريشه اي كه اركان اصلي اين دين به حساب مي‌آيند، و بر هر فرد مسلماني لازم است كه نسبت به اين اصول