گفتار اول : نقش اخلاق در زندگي

استاد: قبلا گفته شد يكي از مراحل وجودي انسان مرحله احساسات و عواطف و اميال و غرائز اوست ; اين مرحله مربوط به روح و جان بوده و كانون آن قلب انسان مي‌باشد. در روح آدمي عشق و محبت و نوع دوستي و همچنين در نقطه مقابل آن كينه و غضب و خودخواهي وجود دارد، هر كدام از اينها به تنهائي براي انسان مضر و خطرناك است و بدين جهت او به اهرمي نياز دارد تا به وسيله آن صفات روحي خويش را تعادل بخشيده و در زندگي راه وسط را بپيمايد، اينجاست كه پاي "علم اخلاق و تهذيب نفس" به وسط كشيده مي‌شود; از قرآن مجيد استفاده مي‌شود كه يكي از اهداف بزرگ انبياء بعد از تلاوت آيات الهي بر مردم، تزكيه و پاك كردن روح آنها و رشد و نمو دادن ملكات وفضيلت هاي انساني در وجود آنها بوده است [1]; آنها گلهاي فضيلت را بر شاخسار وجود انسانها آشكار ساخته و انواع صفات زشت را كه همانند غباري بر دامن او نشسته بود برطرف مي‌كردند. از پيامبراكرم 6 نقل شده كه فرمودند: "من به پيامبري مبعوث شدم تا فضائل اخلاقي را تكامل بخشيده و به نقطه اوج خود برسانم".

كلمه "اخلاق" از ماده "خلق" گرفته شده ; در اينجا خوب است دو واژه "خلق" و

---