ج - اهداف نهايي احكام سياسي و اجتماعي اسلام

همان طور كه در آغاز بحث احكام سياسي گفته شد، هدف نهايي شارع مقدس اسلام، هدايت بشر به سوي زندگي سعادتمند در دنيا و آخرت است ; و زندگي سعادتمندانه عبارت است از زندگي تواءم با معنويت، امنيت، رفاه و رشد; و تنها راه كسب سعادت عدالت است . نظم و عدالت به امنيت عمومي و رفاه و رشد در دنيا و در آخرت منجر مي‌شود.

ايمان به نظم كامل و عدالت مطلق خداوندي در روز حساب و قيامت و عمل صالح، امنيت از عذاب الهي را تأمين مي‌كند و رفاه كامل در بهشت برين را به ارمغان مي‌آورد; در دنيا نيز پاي بندي به قوانين منظم و عدالت در گفتار و رفتار باعث تحقق امنيت فكري و عملي در همه زمينه هاي زندگي مي‌شود و رفاه اجتماعي را تأمين مي‌كند و راه رشد معنوي و علمي بشر را مي‌گشايد.

در بسياري از آيات قرآن پس از بيان احكام و دستورات، آثار و نتايج مثبت آن را مورد تذكر قرار داده است، كه بهترين دليل بر اهداف اصلي دين خدا از تبيين احكام اجتماعي است و مجموعه نتايج بر شمرده در قرآن، در ارتباط با يكي از چند اصل تقوا، خير، امنيت، عدالت، رفاه و رشد است . در قرآن كريم مي‌خوانيم : (فليعبدوا رب هذا البيت ‌ الذي أطعمهم من جوع و آمنهم من خوف )[1] "بايد بندگي كنند پروردگار اين خانه [كعبه ] را; خدايي كه آنان را از گرسنگي به سيري [و رفاه ]، و از ترس و نا امني به امنيت و آرامش رساند." و در بحث قضاوت مي‌فرمايد: (... و ان حكمت فاحكم بينهم بالقسط ان الله يحب المقسطين )[2] "اگر قضاوت كردي، داوري كن بر اساس عدالت ; همانا خداوند دادگران را دوست مي‌دارد."

---