للناس من العرفاء و لكن العرفاء في النار"[1] [كسب اطلاع و انتقال آن به مسؤولان امري حق است و مردم به چنين افرادي نيازمندند، ولي مطلعان از اسرار مردم در آتش قرار مي‌گيرند] حساسيت فوق العاده اين شغل و عدم توفيق برخي مأموران در انجام وظايف شرعي و قانوني و تعدي از حدود از سوي ايشان را به حسب معمول بتوان دريافت . به همين جهت لازم است كه دقت هاي زيادي در سپردن مسؤوليت هاي اطلاعاتي به افراد انجام گيرد كه دنيا و آخرت فرد و جامعه آسيب نبيند و آبروي مردم ريخته نشود و نظام اسلامي با بحران مشروعيت مواجه نشود.

از اميرمؤمنان (ع) نقل شده است كه فرمود: "اياك ان تكون ... شرطيا او عريفا... فان نبي الله خرج ذات ليلة فنظر الي السماء فقال : اما انها الساعة التي لاترد فيها دعوة الا دعوة عريف ... او شرطي ..."[2] "بپرهيز از اين كه پليس يا اطلاعاتي باشي ... به درستي كه پيامبرخدا شبي از حجره خارج شد و نگاهش را به آسمان انداخت و فرمود: اين ساعتي است كه هيچ خواهشي از درگاه الهي رد نمي شود مگر خواسته و دعاي انسان اطلاعاتي ... و پليس ... ." همه اين روايات ناظر به حساسيت و لغزندگي كار نيروهاي اطلاعاتي و آفت هاي آن مي‌باشد.

در هر صورت وجود اين نيرو براي حفاظت و امنيت جامعه اسلامي ضروري است، ولي بايد به موارد ضرورت اكتفا كرد و از جستجوي اين نيرو در زندگي خصوصي مردم جلوگيري نمود. همچنين بايد كساني كه براي اين نيرو در نظر گرفته مي‌شوند از صلاحيت هاي اخلاقي و انساني برخوردار باشند تا افراد ناشايست در قالب اين نيرو به جامعه ضرر نزنند.

بنابراين فعاليت هاي اين نيرو بايد در بخش امنيت داخلي و خارجي و كسب اطلاعات باشد، و كارهاي قضايي كه از اصل با هويت اين نيرو در تضاد است نبايد به اين دستگاه واگذار شود; زيرا قضاوت و مقدمات آن بايد كاملا علني باشد و كار

---