خاصي نيست . در روايتي از پيامبر گرامي اسلام 6 نقل شده است كه : "الناس شركاء في ثلاثة : النار و الماء و الكلا"[1] "مردم در سه چيز شريك يكديگرند: آتش، آب و مرتع ." همين مضمون از امام رضا(ع) نيز نقل شده است .[2] ظاهرا مقصود از آتش، انرژي حرارتي است ; ولي به احتمال قوي مراد از آن، سبب حرارت يعني سوخت است .

بنابراين اشتراك مردم چون سبب بهره مندي تمامي ايشان مي‌شود، مديريت امور عمومي براي جلوگيري از تزاحم منافع در دست دولت ها و زمامداران است . دولت اسلامي بايد با نظارت دقيق و مديريت صحيح به گونه اي عمل كند كه افراد جامعه اسلامي به طور مساوي از ثروتهاي عمومي بهره گيرند تا از تبعيض و پايمال شدن حقوق افراد جلوگيري به عمل آيد.

حفاظت از محيط زيست عمومي در كنار حق بهره مندي انسانها از مباحات عمومي - مثل استفاده از فضاي جنگل ها و بهره مندي از هواي پاك و كوهها و آب درياها و فضاي آسمان جهت سير و سياحت و امثال آن - وظيفه زمامداران است و بايد مقررات و قوانين را در اين زمينه به گونه اي وضع كرد كه حق عموم انسانها و حتي نسل هاي آتي در ضمن برآوردن نياز نسل موجود مورد توجه قرار گيرد و به هر حال از رفتار غير منطقي و اتلاف منابع عمومي جلوگيري شود.

بسياري از ملت ها از منابع مشترك سوخت، آب شرب و دريا بهره مي‌گيرند; و اگر سياست هاي يك دولت و ملت به گونه اي باشد كه به منافع ساير ملل ضرر برساند و اين منابع مشترك را در اختيار گروهي خاص قرار دهد، خلاف شريعت محمدي است و دولت هاي اسلامي بايد با تلاش و اقدام منطقي خود درصدد تأمين حقوق همه انسان ها برآمده و در اين راه تمام كوشش خود را به كار گيرند.

---