هنگامي كه از مبدأ به اندازه اي دور شود كه ساختمانهاي شهر را نبيند و صداي متعارف اذان آن شهر را نشنود (حد ترخص) وارد محدوده سفر شده و بايد نمازش را شكسته به جا آورد.

3 - اگر كسي شغلش مسافرت باشد مانند راننده، كشتيبان، شتردار، چوبدار و مانند آنها، در غير سفر اول بايد نماز را تمام بخواند; ولي در سفر اول - اگر چه طول بكشد - نمازش شكسته است ; مگر اين كه سفر بسيار طولاني باشد و به حدي برسد كه عرفا بگويند سفر شغل او شده است، يا پس از رسيدن به مقصد بدون بازگشت به وطن به جاهاي ديگر مسافرت نمايد.

4 - بازرگانان و پيشه وران سيار، مهمانداران هواپيما و قطار و كشتي، فرماندهان نيروهاي نظامي و انتظامي يا معلماني كه محل كارشان ثابت نيست و يا دانشجوياني كه مجبورند در هر هفته چند روز به شهر ديگري كه به مقدار مسافت شرعي است سفر كنند، در حكم كسي هستند كه هميشه در حال سفر است و نمازشان تمام و روزه آنها صحيح مي‌باشد.

5 - كسي كه مسافرت كرده و بخواهد ده روز يا بيشتر در يك محل بماند، بايد نماز را در آنجا تمام بخواند.

6 - كسي كه سفر براي او ضرر دارد يا مثلا براي سرقت يا اذيت و آزار و ستم به ديگران و يا خريد و فروش چيزهاي حرام مانند مشروبات الكلي سفر كرده باشد، بايد نماز را تمام بخواند.

نماز جماعت

درباره نماز جماعت بسيار سفارش شده است . در حديث آمده است : اگر يك نفر به امام جماعت اقتدا كند هر ركعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز را دارد، و اگر دو نفر اقتدا كنند هر ركعت ثواب ششصد نماز را دارد (و هر چه بيشتر شوند ثواب نمازشان بيشتر مي‌شود، تا اين كه شمار آنان به ده نفر برسد) و هر گاه بيشتر از