2 - آن كه در بين نماز از روي عمد يا اشتباه و يا ناچاري، چيزي كه وضو يا غسل را باطل مي‌كند پيش آيد، مثل اين كه ادرار از او خارج شود.

3 - آن كه دست ها را به عنوان يكي از واجبات نماز روي هم قرار دهد، كه بنابر احتياط واجب بايد نمازش را دوباره بخواند.

4 - عمدا "آمين" گفتن پس از سوره حمد.

5 - آن كه از روي عمد پشت به قبله نمايد و يا به سمت راست يا چپ قبله منحرف شود.

6 - گفتن مطالبي خارج از نماز از روي عمد; چه از آن قصد معنا كند يا بنابراحتياط واجب معنايي را قصد نكند.

7 - با صداي بلند خنديدن ; بلكه خنده صدادار سهوي هم كه انسان را از صورت نمازگزار خارج نمايد نماز را باطل مي‌كند; ولي تبسم و لبخند نماز را باطل نمي كند.

8 - گريه بلند عمدي براي كار دنيايي ; و اگر به اختيار خود بي صدا نيز گريه كند اشكال دارد.

9 - كاري انجام دهد كه از صورت نمازگزار خارج شود.

10 - خوردن و آشاميدن .

11 - شك در شماره ركعت هاي نمازهاي دو ركعتي، سه ركعتي و در دو ركعت اول از نمازهاي چهار ركعتي .

12 - كم و يا زياد كردن يكي از ركن هاي نماز، از روي اشتباه باشد يا عمد; و يا كم و زياد كردن عمدي يكي از واجبات نماز كه ركن نيست .

نماز مسافر

1 - در مسافرت، نمازهاي چهار ركعتي (ظهر، عصر، عشا) دو ركعت (شكسته) خوانده مي‌شود.

2 - كسي كه قصد هشت فرسخ رفتن يا چهار فرسخ رفت و برگشت را دارد،